به گزارش جام جم آنلاین، عقبنشینی آشکار دولت ایالاتمتحده آمریکا در رابطه با بازگشت تحریمهای ثانویه تجاری، ایران مبین این مسئله است که اصولاً تحریمها مشکل اساسی اقتصاد ما نیست.
غلبه بر اقدامات ضد ایرانی آمریکا و مقابله مسئولان با تحریمها یکی از راهبردهایی است که مقام معظم رهبری با نگاهی هوشمندانه بارها دولتمردان را نسبت به آن توصیه نمودهاند.
در همین ارتباط دکتر« سید هادی بهادری» نایبرئیس کمیسیون عمران در مجلس در گفتوگو با جام جم آنلاین به راههای بیاثر کردن تحریمها و وظایف دولت در این خصوص پرداخت که در این متن میخوانیم:
باگذشت 40 سال از ادامه روند محدودیتهای یکجانبه آمریکا راههای مختلفی برای مقابله با آن پیش روی دولتها قرارگرفته است. مقام معظم رهبری همیشه تأکیددارند که تحریمها اثرگذارند اما نباید بگوییم که مسئولین همهچیز را رها کنند و بگویند که تحریم است.نظر شما در این زمینه چیست؟
برای مقابله با تحریمها دیپلماسی همهجانبه درواقع راهحل جامع و کامل است که البته فقط در مذاکره خلاصه نمیشود. دیپلماسی خودش به چند بخش تقسیم میشود یک بخش دیپلماسی داخلی و دیگری دیپلماسی سیاسی و عمومی داخل کشور است.
در بحث دیپلماسی داخلی بحث اصلی ما درواقع هماهنگی بین مسئولین است، در این خصوص ما با مشکلاتی فراوانی مواجه هستیم. بهعبارتدیگر اگر ما بخواهیم در برابر آن جریان ضد ایرانی که در خارج و به رهبری آمریکا راه میاندازند مقاومت کنیم حتماً باید کارگزاران و سیاسیون ما یک انتظام و یک وحدت رویهای داشته باشند و یکصدای واحد از کشور به گوش دنیا برسد. این مهم بدون هماهنگیهای سیاسی و همینطور مجلس، دولت و قوه قضاییه و در کل قوای سهگانه امکانپذیر نیست. در این رابطه بهفرمان رهبری معظم انقلاب شورای اقتصادی با حضور سران قوا شکلگرفته که میتواند کمک خوبی در این راستا به کشور ارائه دهد.
عملکرد این شورا برای برونرفت از تحریمها را چطور ارزیابی میکنید؟
همانطور که عرض کردم فارغ از اختلافنظرها که در همه جای دنیا وجود دارد حتماً باید صدایی واحد از دل این شورا و سایر مراکز تصمیمساز بیرون آید. مثلاً در بحثهایی مانند تصویب یا عدم تصویب «اف ای تی اف» پیامی که به دنیا مقابله میشود باید پیام وحدت باشد و خدایی ناکرده تبدیل به افتراق نشود. این درواقع دیپلماسی داخلی است و یک دیپلماسی عمومی داریم که در حقیقت باید سعی کنیم که نظر مردم و پشتیبانی آنها را در برابر سیاستهای اعلامی و اعلانی کشور جلب کنیم.
در بعد دیپلماسی عمومی دولت باید چگونه عمل کند؟ آیا ضرورت دخیل نمودن خواست و اراده مردم مدیریت داخلی کشور بیش از گذشته احساس نمیشود؟
بله، در حقیقت در حوزه دیپلماسی عمومی ما مردم را اگر از دست بدهیم و آرای آنها در تصمیم گیرهای کلان کشور ریزش داشته باشد عملاً یک پوسته خیلی نازکی از کشور باقی میماند و این قشر نازک در برابر هرگونه تهدید و تحریمی شکننده بوده و اهداف دشمنان را محقق میسازد. ما باید حتماً پشتیبانی و نظر مثبت مردم را بهعنوان اصلیترین رکن مردمسالاری سیاستهایمان داشته باشیم. این مردم هستند که بیشترین آسیب را از تحریمهای ظالمانه دیدهاند و دولت موظف است با مشارکت اقشار مختلف جامعه را بهسلامت از بحرانها عبور دهد، صرف اینکه بگوییم دشمنداریم و دشمن ما را تحریم کرده باری از دوش مردم بر نخواهد داشت.
به نظر شما مطابق با فرمایشات مقام معظم رهبری، مسئولان ما در قوای سهگانه تا چه میزان به یکراه کار مناسبی برای عبور از تحریمها دستیافتهاند؟
ما متأسفانه در سالهای گذشته اعتماد عمومی را خدشهدار کردیم و الان یک مقدار اعتماد مردم نسبت به مدیران دولتی پایین آمده که این باید بازیابی و بازسازی شود و این وظیفه همه دولتمردان است. وجود فاصله طبقاتی کشور را در برابر فشارهای آمریکا آسیبپذیرتر میکند. اما اگر مسئولان ما بیش از گذشته خود را در کنار این ملت قرار دهند و بهتر دردهای دردمندان و نیاز نیازمندان را برطرف کنند، مقابله با تحریم و تحمل دشواریهای اقتصادی قطعاً سهلتر از گذشته خواهد شد.
نکته بعد اینکه دولت در مباحث عمران و آبادانی و توسعه کشور چرا از ظرفیتهای خود مردم استفاده نمیکند. حال که فضای خارج از کشور برای ما محدودتر شده با خوداتکایی و بهکارگیری توان داخلی هم راهحلهای تازهای برای رویارویی با تحریمها پیدا میکنیم وهم اینکه وقتی مردم درصحنه وارد شدند بیشازپیش با مشکلات مدیریتی آشنا میشوند و بر سختیهای موجود بهتر واقف میشوند.
بحث دیگر بهکارگیری یک دیپلماسی بینالمللی فعال توسط دستگاه دیپلماسی کشور است، یعنی بسیار فعالتر و پویاتر از 5 سال گذشته. ما باید مذاکرات سازندهای را با کشورهای همسو و هماهنگ داشته با جمهوری اسلامی ایران داشته باشیم. امروز ایالاتمتحده و عربستان بشدت تلاش دارد بین ما همسایگان شکاف ایجاد کند و دیپلماتهای ما نباید از این مسئله غافل شوند.
این دیپلماسی چطور باید فعالتر شود؟
یعنی حداکثر تلاشمان را انجام دهیم که در دنیا یارگیری کنیم همانگونه آمریکا در طول 40 سال گذشته علیه ایران یارگیری کرده است. در این خصوص ما باید از تمام تریبونهای بینالمللی علیه آمریکا استفاده کنیم. مخصوصاً با کشورهای همسایه ما اکثر تعاملات را داشته باشیم و از هیچ کنوانسیون و هیچ گروه مشترکی غافل نباشیم. اتفاقاً پسازاینکه وعده تحریمهای گسترده نفتی ترامپ علیه ایران در روز 13 آبان محقق نشد و کاخ سفید مجبور شد در سطح 8 کشور بزرگ از سیاستهای تحریمی خود عقبنشینی کند، فضا برای منزوی کردن آمریکا بسیار مهیاست و من فکر میکنم نباید چنین برهه حساس تاریخی را از دست بدهیم.
معافیت اخیر تحریمهای تجاری و نفتی ایران حامل چه پیامی برای سیاست داخلی و خارجی بوده است؟ اینکه ما را این سمت ببرد مشکل اصلی فعالیت اقتصادی تجاری ما صرفاً با تحریم پیوند نخورده است.
بازهم به همان بحث دیپلماسی بینالمللی اشاره میکنم. افزون بر بکار گیری از توانمندیهای بومی داخلی، ما باید توان یارگیری پیدا میکنیم و با دنیا تعامل بیشتری برقرار کنیم. هراندازه مناسبات خود را با کشورهای درحالتوسعه و توسعهیافته همچون هند، چین، ترکیه، عراق،پاکستان،روسیه،مالزی و شرق آسیا و برخی کشورهای اروپایی افزایش دهیم و تراکنش مالی خود را با آنها تعمیم بخشیم؛ بالاخره ما آمریکا را بهمرورزمان تنها میگذاریم. اینیک پیام روشن برای دنیاست که دنیا فقط آمریکا نیست.
محمدرضا شجاعیان/جام جم آنلاین
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد