به گزارش جام جم آنلاین به نقل از گروه اجتماع شهرآراآنلاین ، مهارت خوب دعوا کردن و تبدیل کردن آن به مذاکره که در شماره قبل آوردیم و البته آشتی کردن، از آن مهارتهایی است که از نان شب برای زن و شوهرها واجبتر است. بالاخره شما دو نفر قرار است یک عمر با هم زندگی کنید. اختلاف نظر، بحث و دعوا هم بخش اجتنابناپذیری از زندگی است. هیچ زوجی را پیدا نمیکنید که تا به حال بگومگو نداشته باشند؛ پس اگر از این بحث و دعواها برایتان اتفاق افتاد، خیلی نگران آینده زندگیتان نباشید و هول برتان ندارد که شالوده زندگیام از هم پاشید و بدبخت شدم؛ چون آشتی کردن را برای همین روزها گذاشتهاند. اما یادتان باشد که هر دعوایی که بین زن وشوهر روی می دهد بسته به شدت آن مثل تیشهای است که به تنه درخت زندگی زدهاید و برای ترمیم آن و مراقبت از تنه آسیب خورده درخت زندگی تلاشی بیشتر و دقت بیشتر لازم است. زنها در این مسائل زیرکتر از مردها هستند. اگر شما هم زرنگ باشید، این مطلب و راهکارهای فوقالعادهاش را برای آشتی کردن از دست نمیدهید.
به بهانه موضوع آشتی، سراغ زوجهای زیادی رفتیم و درباره نحوه آشتی کردنشان سوالات مشابهی را پرسیدیم. بعضیها نظرشان این بود که همیشه زن باید پیشقدم شود(البته مرد بودند)؛ بعضیها هم اعتقاد داشتند که شأن زن پایین میآید و مرد باید پا پیش بگذارد(مسلما خانم بودند)؛ بعضیها میگفتند هرکسی که مقصر است باید پیشقدم شود(که در جوابشان باید گفت: وقتی دو نفر همدیگر را مقصر میدانند باید چه کار کرد؟!) و بعضی هم اعتقاد داشتند که فرقی نمیکند چه کسی پیشقدم شود، مهم اصلاح شدن رابطههاست. به هر حال چون نمیتوانستیم تمام این گفتوشنودها را اینجا بنویسیم به یک نمونه بسنده کردیم.
سکوت،گاهی بهترین سلاح و گاهی هم مخربترین سلاح است. در عصبانیت بهترین کار سکوت است و به خودم اجازه میدهم که حالم بهتر شود. اما بعضی وقتها نباید سکوت کنی و باید حرف بزنی. وقتی توی عقد بودم موضوع را بلافاصله با همسرم در میان میگذاشتم و او هم عصبانیتر میشد اما حالا نه!
بهتر است مرد پیشقدم شود، اما نباید همیشه منتظر باشی تا طرف مقابل از تو معذرت خواهی کند، بعضی وقتها هم من پیشقدم میشوم.
توی عقد که بودیم، شوهرم با یک حرف محبتآمیز قضیه را حل میکرد؛ در آن زمان برای من یک لبخند یا خوردن یک چایی با هم کافی بود تا آشتی کنم، اما الان که زیر یک سقف زندگی میکنیم باید یک پله برود بالاتر؛ مثلا من با پختن یک شام خوشمزه و تغییر دکوراسیون خانه، تفاوت آن شب را نشان میدهم و با این کارم میگویم که من خطا کردم و اشتباهم را قبول دارم و این هم نشانه جبرانش. البته این را لازم میدانم که زن و شوهر باید علت کار اشتباهشان را توضیح دهند و آن را جبران کنند و باید زن و شوهر، ناراحتی را از دل هم دربیاورند، نه اینکه بیخیال موضوع بشوند.
به طور معمول پس از بحث و جدل بر سر موضوعی که موجب دلخوری بین ما شده است، کمی راه میروم و با سکوت کردن، آرامش را به وجودم بازمیگردانم؛ وقتی آرام شدم کمی به حرفهایی که بین ما ردوبدل شد، فکر میکنم تا به نتیجهای صحیح برسم. به نظرم نباید دنبال مقصر گشت؛ چون همین امر باعث جدلهای بعدی میشود.
حتی اگر طرف مقابل مقصر باشد، من پیشقدم میشوم. نباید برای ما مهم باشد که چهکسی پیشقدم شود؛ هدفمان باید اصلاح رابطه طرفین باشد.
راههای مختلفی برای آشتی کردن وجود دارد. باید آن چیزهایی را که باعث شادی طرف مقابل میشود، شناسایی و از همان راه آشتی کنیم. مهمترین مسئله در آشتیکردن، طولانی نشدن دوره قهر و دلخوری است.
ساعتها و لحظههای بعد از دعوا شاید سختترین لحظههای زندگی مشترک باشد. احساسات بدی مانند عصبانیت، گریه و ناراحتی سراغ ما میآیند. لطفا کار را خرابتر نکنید و بلافاصله دنبال آشتی نباشید. به خودتان و همسرتان فرصت بدهید. گوشی تلفن را هم برندارید تا غصه دلتان را با دوست یا خواهرتان در میان بگذارید. کمی خوددار باشید و یک کاغذ و قلم بردارید. احساساتتان را بنویسید. این کار به شما کمک میکند کمی آرامتر شوید. همچنین قبل از خواندن نامه از سوی همسرتان، خودتان چند بار احساسات و عقایدتان را که روی کاغذ نوشتهاید، بخوانید و جملاتی که بار منفی دارند را اصلاح کنید.
درست است که نمیشود برای دعوا زمانی را مشخص کرد، اما برای آشتی که باید یک کار برنامهریزی شدهباشد، بهتر است زمان خوبی را انتخاب کنید. زن و شوهر باید به خود اجازه بدهند تا هیجانهایشان فروکش کند؛ چون وقتی در اوج هیجان هستیم، در بافت مغز ، رابطه قشر عالی مغز با مغز میانی قطع میشود و سب بروز رفتارهای بیمنطق میشود. به هیچ عنوان در این زمان اقدام به آشتی نکنید که شکست میخورید. زمان، مکان، دل مشغولی و حالت همسرتان را در نظر بگیرید، بعد بند و بساط آشتی را راه بیندازید.
همیشه که نمیتوانید با قهر و عصبانیت زندگی کنید. بالاخره باید یک جایی این بحث را تمام کنید. اگر نتوانید مسئله را همینجا حل کنید، آنوقت به درازا میکشد و در دعواهای بعدی میشود پُتک که توی سر مبارکتان میخورد! مهم نیست چه کسی پیشقدم شود، اما اینکه همیشه یک طرف کوتاه بیاید هم جالب نیست. پس نه توقع داشته باشید همیشه همسرتان پا پیش بگذارد و نه همیشه خودتان سرِ آشتی را باز کنید. سعی کنید جانب تعادل را نگه دارید.
بعد از دعوا، باز کردن سر صحبت کار سختی نیست. وقتی هیجانها فروکش کردهباشند و چند ساعتی از دعوا گذشته باشد، پیشنهاد یک چایی یا صحبت کردن درباره مسائل روزمره، بهانه خوبی برای آشتی کردن است. شما به شکل غیرمستقیم سر صحبت را باز میکنید و با آرامش درباره بحثی که روز قبل یا چند ساعت پیش داشتید، حرف میزنید. شروع خوب برای آشتی خیلی مهم است؛ چون درست است که هر دو طرف آرام شدهاند اما مثل آتش زیر خاکستر هستند؛ یعنی اگر شما با مدل اشتباهی شروع کنید ممکن است آتش دعوا بالا بگیرد و بحث ادامه پیدا کند. اگر زرنگ باشید و شوهرتان را بشناسید، خوب میدانید چطور باید راضیاش کنید. گاهی یک لبخند، یک هدیه، یک موزیک عاشقانه، یک دوستت دارم، یک میهمانی و تفریح کوچک، یک دستپخت معرکه، یک بیت شعر روی آینه یا یک پیامک زیبا، کاری میکندکارستان؛ فقط امتحان کنید. البته دقت کنید که شاید رفتارهایی مثل درست کردن غذای مطلوب همسرتان و ...بتواند راه آشتی را باز کند اما بهترین روش ازسرگیری رابطه این است که واضح و صریح از اتفاقی که افتاده اظهار تاسف کرده، از اینکه احساسات همسرتان جریحه دار شده است عذر خواهی کنید و آمادگی خود را برای داشتن رابطه گرم قبلی اعلام کنید.
وقتی آشتی میکنید یعنی همه دعوا را از ذهن و زندگی مشترکتان پاک کردهاید؛ آشتی کردن یعنی صلح و صلح یعنی ختم غائله. در زمان آشتی قلبا همسرتان را ببخشید نه ظاهرا چون اگر به مصلحت بدون بخشش آشتی کنید در بحث بعدی اتفاقات این دعوا را یاداوری میکنید و دعوای بعدی را شدیدتر! اگر با صحبتها و حرفهایی که زدید قانع نشدید و هنوز ته دلتان گرفتهاست، این را به همسرتان بگویید و اجازه ندهید در دعواهای بعدی سر باز کند. مثلا بگویید با اینکه بعضی از حرفهایت را قبول دارم، اما هنوز ته دلم ناراحت است و خواسته قلبتان را با همسرتان در میان بگذارید؛ الکی نگویید که آشتی کردیم و بخندید در صورتی که هنوز دلگیر هستید! متاسفانه خیلی از خانمها این کار را میکنند که به ظاهر صلح و صفا در خانهشان راه بیفتد، اما در باطن چیز دیگری است. صادق باشید و یاد بگیرید که مسئله را حل کنید.
اگر خودتان از پس آشتی کردن بر نمی آیید داور انتخاب کنید. این آشتی زن و شوهر آنقدر اهمیت دارد که خدا در آیه 35 سوره نساء فرموده: «اگر از جدایی و شکاف میان آنها بیم داشته باشید، داوری از خانواده شوهر و داوری از خانواده زن انتخاب کنید تا به کار آنها رسیدگی کنند. اگر این دو داور تصمیم به اصلاح داشته باشند خدا به توافق آنها کمک میکند. زیرا آگاه و داناست»
آیت ا... مکارم شیرازی در تفسیر این آیه چنین نوشتهاند:« قهر و دعوا بین زن و شوهر تا حد امکان باید از راههای عاطفی حل شود. به همین دلیل است که خدا دستور داده داوران آشتی دهنده بین زن و شوهر افرادی از خویشاوندان آنها باشند تا بتوانند عواطفشان را در مسیر اصلاح تحریک کنند. البته این کار دارای پاداش است.
در کتاب «ثواب الاعمال» روایتی درباره پاداش آشتی دادن زن و شوهری که با هم قهر کردهاند نوشته شده با این مضمون که پیامبر گرامی اسلام (ص) فرموده: کسی که برای ایجاد صلح و آشتی بین زن و شوهری تلاش میکند و به آن اقدام میورزد، خدا به او ثواب هزار شهیدی را که در راه خدا شه شهادت رسیدهاند کرامت میفرماید و برای هر قدمی که در این راه بر میدارد و برای هر کلمهای که برای این کار در سخنانش به کار میبرد، ثواب یک سال عبادت به ا اعطا میفرماید، سالی که شبهای آن را به شب زندهداری و روزهایش را به روزهداری مشغول بوده.» پیامبر در روایت دیگری که شرح آن در کتاب «جامع الاخبار» نوشته شده فرموده: « شخصی که میان دو نفر ایجاد صلح و دوستی کرده و قهر آنها را به آشتی تبدیل میکند، صدیق خدا روی زمین است و خدا صدیق خود را عذاب نمیکند.» البته در این خصوص دانستن کیفر و مجازات کسانی که بین زن و شوهری کدورت و اختلاف ایجاد کرده و زمینه قهر آنها را فراهم میکنند قابل توجه است. نبی مکرم اسلام (ص) میفرمایند: شخصی که بین زن و شوهری دو به همزنی کند و با ایجاد اختلاف میان آنها باعث قهر آنها میشود خدا بر او غضب میکند و لعنت خود را در دنیا و آخرت بر او نازل میسازد.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد