پدر مادر های هلیکوپتری چه کسانی هستند

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از بیتوته ، اصطلاح «واحد هلیکوپتری» برای نخستین بار در سال 1969 در کتابی با عنوان «بین والدین و نوجوانان» رایج شد. نوجوانی در این کتاب عنوان می کند که مادرش همانند یک هلیکوپتر مدام او را می پاید و مراقبش است. از آن زمان بسیاری از مدیران کالجها از این اصطلاح برای والدینی که فرزندان شان را بعد از اینکه وارد کالج شدند از راه دور همچنان می پایند و مراقبت زیادی دارند استفاده می کنند.

مدیران کالجها می گویند از جمله کارهایی که والدین هلیکوپتری انجام می دهند این است که هر روز به فرزندان شان زنگ بزنند تا آنها را بیدار کنند تا در کلاس درس حاضر شوند. برخی داستان های باورنکردنی از والدین هلیکوپتری تعریف می کنند که به هر آب و آتش می زنند تا برای فرزندشان کار پیدا کنند. این والدین برای فرزندان شان رزومه (کاری یا تحصیلی) درست می کنند. با شرکت ها به خاطر فرزندشان تماس می گیرند و حتی سعی می کنند تا با شرکت ها درخصوص حقوق و پاداش فرزندشان گفتگو و مذاکره کنند.

ممکن است والدین هلیکوپتری کمک کننده باشند

درگیر و گرفتار بودن والدین هلیکوپتری به ویژه با زندگی فرزندان شان ممکن است ظاهرا چیز خوبی به نظر برسد. اکثر والدین هلیکوپتری احتمالا بهترین قصد و هدف را دارند. آن ها انجام شدن مسائل و کارها را مدیریت می کنند. شما می توانید از فرزندان والدین هلیکوپتری انتظار داشته باشید تا کارهای دفتری شان را انجام دهند، تقاضای کمک هزینه تحصیلی را تکمیل کنند، و تکالیف منزل شان را به موقع انجام دهند.

والدین هلیکوپتری کودکان و نوجوانان کوچکتر احتمالا دقیقا می دانند هرلحظه بچه شان کجاست، البته این برای توجه به ایمنی و امنیت فرزندان ضروری است. آنها احتمالا کاملا آگاهند که فرزندان شان با چه کسانی دوست هستند و عملکرد فرزندشان در مدرسه چگونه است.

مشکلات و معضلات احتمالی والدین هلیکوپتری

بسیاری از والدینی که هلیکوپتری نامیده می شوند، احتمالا متعلق به دوران افزایش زاد و ولد هستند. البته هنوز پژوهش ها و تحقیقات بسیاری انجام نشده تا مشخص کند چه عواقب و پی آمدهایی ممکن است گریبان گیر فرزندانی شود که تحت تربیت والدین هلیکوپتری بزرگ می شوند چون آنها اخیرا به بلوغ و بزرگسالی می رسند. اما به نظر می رسد عواقب و نتایج احتمالی وجود داشته باشد و ظاهرا روش های موثر و کارامد بیشتری برای تربیت نوجوانان بزرگتر وجود دارد.

فرزندانی با عدم مهارتهای حل مسئله

بچه ها در هر سن و سالی به مهارتهای حل مسئله نیاز دارند. خواه فرزند 5 ساله ای داشته باشید که نیاز دارد تا بداند چگونه کلمات و معنای ورای آنها را درک کند یا فرزند 25 ساله ای که نمی تواند برای خودش شغلی پیدا کند، بچه ها باید بدانند که چگونه خودشان مشکلاتشان را حل و فصل کنند و از پس آنها بربیایند. زمانی که والدین همه مشکلات فرزندان شان را رفع و حل و فصل می کنند، فرزندان این مهارت ارزشمند حل مسئله را نخواهندآموخت.

پرورش وابستگی به جای استقلال

والدین هلیکوپتری آنقدر کارهای فرزندان شان را انجام می دهند که این کار فرزندان شان را شدیدا به آنها وابسته می کند. اگر مادری هر روز صبح به پسر 19 ساله اش تلفن بزند تا او را از خواب بیدار کند و مطمئن شود که او بر سر کلاسش حاضر می شود، آن پسر هرگز نمی آموزد که چطور خودش این کار را انجام دهد والدین باید به فرزندان شان کمک کنند تا بیاموزند چگونه بدون آنها زندگی کنند.

بچه نمی آموزد تا از خودش دفاع کند

اگر بچه هر زمان که نمره کمی گرفت از مادرش بخواهد که با معلم یا استادش تماس بگیرد، او ممکن نیست بیاموزد که از خودش دفاع کند.

بچه ها باید بتوانند سوال بپرسند، و اگر به چیزی نیاز داشتند با صدایی واضح و روشن حرفشان را بگویند یا تقاضای شان را مطرح کنند. در محل کار، اینگونه بچه ها پدر یا مادرشان نیستند که هر وقت به مشکلی برخوردند، یا اگر رئیس بدی داشتند یا حتی سیاست چالشی در محل کارشان حاکم بود از آنها دفاع و حمایت کنند.

 سپر بلای فرزند در مقابل عواقب و پیامدهای معمول و طبیعی شدن

باید به فرزندان مان اجازه دهیم تا با برخی از پیامدهای طبیعی و معمول در زندگی مواجه شوند. بنابراین در موقعیتها و شرایطی که والدین مداخله نمی کنند، بچه ها با پیامدهای طبیعی و معمول مواجه و رو به رو می شوند.

برای مثال

اگر پسر 19 ساله ای به خاطر خواب ماندن سر کلاس حاضر نشود، او احتمالا باید به استادش دلیل تاخیر و غیبتش را توضیح دهد یا لطمه اش را در نمراتش می بیند. به هر جهت، اگر مادر وی همیشه با بیدار کردن او هر روز صبح مانع مواجه و روبرو شدن پسر با چنین پیامد و عواقبی شود، او هیچ گاه قوانین دنیای واقعی را تجربه نخواهدکرد. برای بچه ها ضروری است که بدانند بقیه دنیا آنها را مسئول (اعمال و کردارشان) می دانند.

ممکن است در رابطه والد- فرزندی تداخل ایجاد کند

عملکرد والدین هلیکوپتری ممکن است در روابط والد- فرزندی نیز تداخل ایجاد کند. مرتبا سر فرزندتان نق بزنید که تکالیفش را انجام دهد یا کوچکترین حرکت وی را کنترل کنید، احتمالا باعث می شود فرزندتان تمایل چندانی به حرف زدن با شما نداشته باشد. درعوض، ممکن است فرزندتان را از شما دورتر و دورتر کند. یک رابطه سالم باید به نحوی باشد که فرزندان را تشویق کند تا درخصوص نیازها، مسائل و مشکلاتشان با والدین شان صحبت کنند و یک والد هلیکوپتری ممکن است فرزندش را وادارد تا بیشتر سکوت کند و اسرار بیشتری را برای خود نگه دارد تا بتواند اینگونه حریم خصوصی خودش را حفظ کند.