روزه‌ داری به‌شرط حفظ سلامت‌ روان

خصوصا آن دسته از افرادی که مشکلات خلقی دارند لازم است توجه بیشتری به این موضوع داشته باشند.

مشکلات خلقی می‌تواند تغییراتی در رفتار انسان ایجاد کند و توانایی فرد را در مواجهه و مقابله با فعالیت‌های معمول مثل محیط‌کار، زندگی شخصی و محیط تحصیلی و... را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد پس باید توجه داشت اگر مشکلات خلقی فرد در زمان طولانی ادامه پیدا کند و شدت یابد می‌تواند به اختلالات خلقی تبدیل شود.

افرادی که از لحاظ روان‌ شناختی خلق پایینی دارند و دچار افسردگی هستند یا افرادی که دچار خلق متغیرند و کسانی که کنترل خشم و هیجان ندارند، غالبا مداخلات دارویی در موردشان صورت می‌گیرد و با توجه به این‌که در برخی زمان‌ها مداخلات دارویی باید در زمان مشخص صورت بگیرد بنابراین این افراد امکان این که روزه بگیرند، ندارند ولی چنانچه بیماری‌های خفیف داشته باشند و مداخلات دارویی امکان تغییر زمان مصرف داشته باشد می‌توانند روزه بگیرند.

باید توجه داشت اگر فرد توهم و هذیان دارد، روزه‌داری تأثیری منفی بر سلامت جسم و روان او دارد و برای جلوگیری از شدت بیماری توصیه می‌شود روزه نگیرد.

همچنین در مورد افرادی که دچار بی‌خوابی و تحریک‌پذیری هستند و خشم کنترل‌نشده دارند نیز توصیه می‌شود از روزه‌داری خودداری کنند. این توصیه در مورد افرادی که دچار اختلالات دوقطبی هستند نیز
صدق می‌کند و با توجه به این‌که سلامت‌روان امر بسیار مهمی است بنابراین ابتدا لازم است برای روزه‌داری متناسب با نوع اختلال تصمیم‌گیری شود.

دکتر مهرنوش دارینی - روان شناس و مشاور / روزنامه جام جم