به گزارش جام جم آنلاین، قرص سرترالین، در زمره داروهایی است که برای اختلالات روانی تجویز میشود.
این قرص در دسته مهارکننده های بازجذب سروتونین قرار می گیرد. متأسفانه وقتی از «اختلال روانی» صحبت می کنیم، آنچه در اذهان تصویر می شود، مثبت و قابل پذیرش نیست.
با این حال باید دست از مقاومت دربارهی مصرف داروهایی که روانپزشک برایمان تجویز میکند، برداریم. اگر در بین داروهایتان نام سرترالین را دیدید، لازم است که اطلاعاتی در مورد آن به دست آورید.
همان طور که گفته شد سرترالین از خانواده داروهای ضد افسردگی است.
این قرص معمولا برای درمان اختلال افسردگی تجویز می شود.
در درمان اختلال اضطراب، پنیک و حملات ترس، اختلال وسواس، فوبیای اجتماعی نیز کاربرد دارد.
PMDD نوعی اختلال شدید پیش از قاعدگی است که از PMS و اختلال پیشقاعدگی به مراتب شدیدتر است. سرترالین برای درمان این سندروم نیز تجویز می شود.
قرص سرترالین برای غلبه کردن بر اختلال استرس پس از حادثه، استرس و اضطراب اجتماعی نیز استفاده می شود.
عمدهی مصرف این قرص اما برای درمان «افسردگی» است که بیشترین تجویز را پس آلپرازولام دارد. قرص سرترالین با نامهای تجاری «زولوفت» و «آسنترا» هم به فروش میرسد.
مغز ما از سلولهایی ساخته شده است که به آنها «نورون» می گویند. نورونها برای ارتباط با هم، موادی شیمیایی را ترشح می کنند.
یکی از این مواد شیمایی که از طریق نورون های مغز ترشح می شود، سروتونین است که بقیه نورون ها را تحریک میکند، اما در اینجا کارش تمام نشده و دوباره پمپاژ شده و به مغز بازمی گردد.
اگر سطح سروتونین مغز کاهش پیدا کرده یا تعادلش را از دست بدهد، فرد دچار افسردگی و مشکلات خلق و خو می شود. سروتونین به هورمون شادی نیز معروف است.
داروهایی مثل سرترالین که پمپ های جمع کنندهی سروتونین را مهار می کنند و باعث زیاد شدن و یا تعادل سطح سروتونین در مغز انسان می شوند. با این کار افسردگی، حملات ترس و دیگر اختلالاتی که در بالا به آنها اشاره شد، کاهش پیدا میکند.
دوزهای مختلفی از این دارو از 10 میلی گرم تا 200 میلی گرم موجود است. اما از مصرف آن بدون نسخه پزشک خودداری کرده و به همان دوزی که پزشکتان تجویز کرده است، پایبند باشید.
پزشک دوز مصرفی سرترالین را با توجه به سن و سال، وضعیت پزشکی و حتی نسبت به وزن افراد تجویز می کند و در ادامه با توجه به عکس العمل بدن، می تواند دوز آن را اصلاح کند؛ بنابراین به محض مصرف دارو، پزشکتان را از حالات خودتان باخبر کنید.
همان طور که اشاره شد، صرفا با نسخه ای که پزشک برایتان تجویز کرده است، دارو را تهیه و مصرف کنید. هر آنچه که درباره نحوه ی مصرف قرص نیاز داشته باشید بر روی جعبه آن ذکر شده است و می توانید درباره ی آن از پزشکتان هم سوال بپرسید.
پزشک با معاینه وضعیت شما پس از مصرف اولیه ی دارو، ممکن است دوز آن را تغییر دهد و کمتر یا بیشتر کند، نگران نباشید و به پزشکتان اعتماد کنید.
سعی کنید که سرترالین را در یک ساعت مشخص، هر زمان که ر احت ترید و امکان فراموشی شدنش برایتان کمتر است، مصرف کنید و این زمان مشخص را در مصرف دارو در نظر داشته باشید؛ به طور مثال اگر امروز ساعت 9 شب دارو را مصرف کرده اید، هر روز به همین ساعت پایبند باشید.
اگر سرترالین مایع برایتان تجویز شد، دقت کنید که قبل از مصرف باید آن را رقیق کنید؛ همان مقداری که دکترتان مشخص کرده است را با قطره چکان درون فنجانی از آب ریخته، هم بزنید و فوری مصرف کنید. سعی کنید از بقیه ی نوشیدنی ها برای رقیق کرده این دارو استفاده نکنید.
برخی از داروها را مشخصا باید قبل یا بعد از غذا خوردن، مصرف کرد، اما سراترالین با غذاها مشکلی ندارد، بنابراین می توانید آن را قبل یا بعد از غذا خوردن مصرف کنید.
سرترالین را سر خود و ناگهانی قطع نکنید، چون ممکن است به حمله ی تشنجی دچار شوید. برای قطع این دارو طبق نظر پزشک و به صورت تدریجی، اقدام کنید.
هر دارویی که مصرف کنید، ممکن است عوارضی را در شما ایجاد کند. در مورد سراترالین هم این امر صادق است و عوارضی برای مصرف کننده گان در نظر گرفته شده است، از جمله؛ عوارض مربوط به گوارش مثل حالت تهوع، اسهال، یبوست یا سوء هاضمه. این عوارض را می توانید به راحتی با تغییر سبک تغذیه، محو کنید. غذاهای سبک و ساده مصرف کرده و در طول روز، آب کافی و مناسب بنوشید.
بعید نیست که دچار سرگیجه، خواب آلودگی و یا احساس خستگی و بی حالی شوید. خوب است که برای مصرف دارو زمانی را در نظر بگیرید که قرار نیست رانندگی یا هر کاری که نیاز به تمرکز دارد را انجام دهید.
سردرد و خشکی دهان نیز یکی دیگر از عوارض سرترالین است. برای درمان سردرد، با پزشکتان صحبت کنید داروی مسکن مناسب را تجویز کند و برای رفع خشکی دهان بیشتر آب بنوشید یا از آدامس بدون قند استفاده کنید.
بدن شما برای هماهنگ شدن و پذیرفتن دارو نیاز به زمان دارد، پس عجیب نیست اگر در ابتدای مصرف دارو دچار بی قراری، فراموشی یا حتی اضطراب شوید، به مرور این علائم از بین رفته و بدن به آن عادت می کند.
به همین خاطر است که اغلب پزشکان در ابتدا دوز مصرفی بیمار را کمتر تجویز میکنند تا اول بدن آن را پذیرفته و عادت کند، سپس دوز آن را زیاد می کنند. با این حال اگر علائمتان طولانی و ادامه دار شد، بهتر است که حتما پزشکتان را در جریان قرار دهید.
یکی دیگر از عوارض سرترالین اختلال در خواب است. ممکن است دچار خواب آلودگی یا بی خوابی شوید.
سراترالین در مسائل جنسی از جمله کاهش میل جنسی و دیرانزالی هم اثرگذار است.
عرق کردن در خواب، لرزش و تحریک پذیری هم از دیگر عوارض این دارو هستند.
عوارضی که در بالا به آنها اشاره شد، قرار نیست تماما در یک بیمار اتفاق بیفتد، ممکن است برخی از آنها بروز کرده و برخی دیگر هرگز سراغتان نیاید. اما آنچه گفته شد عوارض رایج داروست و ممکن است عوارض جدی تری هم در فرد بروز کند از جمله؛ تفکرات خطرناک و اقدام به قتل، خودکشی، رفتارهای خشونت آمیز و پرخاشگری، پنیک و حملات اضطرابی، توهم زدن، هذیان گفتن، تشنج، افزایش بیش از حد ضربان قلب، تغییرات در فشار خون، تنگی نفس، خونریزی غیرطبیعی، تشنج است. در صورت مشاهده ی این علائم سریعا به پزشک مراجعه کنید.
قبل از مصرف این دارو باید نکاتی را در نظر بگیرید؛ در صورتی که باردارید، بهتر است که از مصرف این دارو خودداری کنید چون ممکن است به زایمان زودرس و یا کاهش وزن بیمار بینجامد. بهتر است که هرگز بارداری را از پزشک مخفی نکرده و نظر او را بپرسید.
اگر در دوره شیردهی هستید و دچار افسردگی پس از زایمان شده اید، بهتر است که حتما با پزشکتان در این باره صحبت کنید، اگر چه که احتمال ورود این دارو از طریق شیر به بدن نوزاد، بسیار کم است.
سرترالین در بعضی افراد افسردگی را افزایش میدهد و ممکن است باعث شروع افکار خودکشی در ذهن فرد شود، اگر چنین افکاری به سراغتان آمد، منطقی ترین رفتار خبر دادن به پزشک است.
اگر پیش از این از بیماری های کلیوی، کبدی یا قلبی ـ حتی ضربا نامنظم قلب ـ دیابت، مشکلات مربوط به چشم مثل آب سیاه و تغییرات ناگهانی خلق و خو رنج می بردید، یا حساسیت دارویی دارید، حتما پزشکتان را در جریان قرار دهید.
سرترالین ممکن است با بقیه داروهای مهار کننده و ضد افسردگی، تداخل ایجاد کند، در صورتی که هر نوع دارویی مصرف میکند، لیست آن را در اختیار پزشکتان قرار دهید.
هر زمان که می خواهید داروی جدیدی را شروع کنید، لازم است که به مسئله ی تداخل دارویی، دقت کنید. این مسئله در مورد داروهای گیاهی هم صادق است. گمان نکنید که داروهای گیاهی بی خطرند و هیچ تداخلی با داروهای شیمایی ایجاد نمی کنند. در برخی موارد، تداخل دارویی حتی می تواند به مرگ منجر شود.
سرترالین با کلوپیدوگرل، ایبوپروفن یا وارفارین می تواند تداخل داشته باشد:
در صورت مصرف داروهایی همانند آیزوکروبوکساید، لینزولید، متیلن آبی، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین و دیگر قرص های ضد افسردگی همچون فلوکستین، پروکستین، دولوکستین، ونلافاکسین، تیپتوفان را به پزشکتان گزارش دهید.
هر نوع داروی خواب آور مثل آلپرازولام، دیازپام و زولپیدم و داروهای آنتی هیستامین را جدی بگیرید.
اگر یک دوز ار مصرف دارو را فراموش کردید، هر زمان که به خاطر آوردید، آن را مصرف کنید. اما از مصرف دو برابر دارو خودداری کنید. سرترالین را اگر بیش از حدی مصرف کنید دچار مشکلات تنفسی، سرگیجه و حتی بیهوشی می شوید.
با شروع این دارو، نباید توقع واکنش سریع داشته باشید. شروع تغییرات در شما پس از یک هفته آغاز می شود، اما این در مورد همه افراد صادق نیست، برخی دیگر از بیماران، برای دیدن اثر دارو در خودشان باید بیش از یک هفته منتظر بمانند.
منبع: بهداشت نیوز
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد