زیاش علیه فراموشی

داستان شگفتی‌سازی مراکشی‌ها در قطر و رسیدن‌شان به دیدار رده‌بندی جام بیست و دوم در تاریخ فوتبال این کشور و آفریقا، از ماجراهای به یاد ماندنی جام‌جهانی ٢٠٢٢ خواهد بود.

کد خبر: ۱۳۹۱۰۵۳

نویسنده آرزو قنبری - گروه ورزش

شیرهای اطلس؛ تیمی با متولدینی در وطنی دیگر، جایی خارج از مراکش‌؛ بازیکنانی با ژن‌های مراکشی غالب که بیشتر مشق فوتبال‌ را در کشوری دیگر انجام داده‌اند. مهاجرینی که فوتبال، عاقبت آنها را به ریشه‌‌‌های مراکشی‌شان بازگردانده است.

محبوب قلب‌ها

حکیم زیاش هم یکی از همین شیرهای اطلس است‌؛ ستاره‌ ٢٩ ساله‌ چلسی که به تیم‌ملی سرزمین مادری رجعت کرده، خانواده‌ای به بزرگی مراکش تشکیل داده و محبوب قلب‌ها شده است. زیاش با کارهایی که می‌کند و با فوتبالش، نه فقط به وطن بازگشته که انگار علیه فراموشی توپ می‌زند. فراموشی روزگاری سخت... او متولد درونتن، شهری در مرکز هلند است. نهمين فرزند خانواده‌ای با مادر مراکشی و پدر هلندی. حکیم زیاش فوتبال را از پنج سالگی کشف کرد. وقتی که عصرها همراه برادرهای بزرگ‌ترش در کوچه و خیابان‌های دورنتن دنبال توپ می‌دوید. در روزها و محله‌ای که عشق به فوتبال رابطه نسبتا مستقیمی با فقر خانواده‌ها داشت. در مدرسه همه از فوتبال حرف می‌زدند، راهی که می‌شد از آن به آینده‌ای روشن رسید. ده ساله بود که پدرش را -بعد از تحمل مدت‌ها رنج و بیماری- از دست داد. شوک بزرگی برای خانواده، حکیم و مادر. و بعد از آن مسئولیت حل کردن همه مساله‌های زندگی او و هشت خواهر و برادرش با مادر بود. زیاش حالا، در هر موقعیتی از تلاش‌ها و فداکاری‌های مادر، برای زندگی و پرورش خانواده قدردانی می‌کند. مادرش بازی‌های او از تلویزیون می‌بیند و هر بار به او می‌گوید که چقدر باعث افتخار است.

فوتبال، راهی به آینده
حکیم، فوتبال حرفه‌‌ای را در زادگاهش آغاز کرد، از ١۴سالگی در هیرنفین. او درس را رها کرد تا با فوتبال به اقتصاد خانواده کمک کند. با وجود فراز و نشیب‌های زندگی و سرکشی‌هایی که در شروع کار داشت، به تدریج انضباط تیمی را یاد گرفت و تمرینات را به صورت جدی دنبال کرد. نبوغ او در زمین شناخته شد و سال ٢٠١۴، با توئنته قراردادی امضا کرد، پس از گذراندن دو سال خوب، در ٢٠١۶ به آژاکس رفت. با عمکردی چشمگیر در فوتبال هلند، لیگ اروپا و لیگ قهرمانان، به ستاره‌ای بدل شد که قلب هواداران آژاکس را تسخير کرد. و همین مقدمات حضور «جادوگر آمستردام» را در چلسی هموار کرد. او سال ٢٠٢٠ به این تیم پیوست. فروغ زیاش همچنان ادامه دارد. او با پيراهن شماره ٢٢ در قهرمانی چلسی در سوپر جام اروپا هم نقش داشت.

برای سرزمین مادری
زیاش سال ٢٠١۵ تصميم گرفت برای تیم ملی مراکش و سرزمین مادری‌اش بازی کند. او در رده‌های پایه، برای تیم ملی هلند هم بازی کرده بود و در ٢٠١۵ برای اولین بار به تیم ملی بزرگ‌سالان هم دعوت شد و با وجود اصرار دنی بلیند، سرمربی هلند در آن زمان برای ادامه کارش، در نهایت، مراکش را انتخاب کرد و ملی‌پوش این تیم شد تا با شیرهای اطلس به جام‌جهانی برود. از تابستان ۲۰۱۸ کم‌کم در مقدماتی جام‌جهانی کار خود را شروع کرد. او در این مسیر هم فراز و نشیب کم نداشته اما بالأخره با مراکش به قطر رسیده و در شگفتی‌سازی تیم کشورش در جام‌جهانی ٢٠٢٢ نقش مهمی دارد.

پاداش حکیم
حکیم زیاش، قهرمانی‌ است که روزهای سخت خانواده و آدم‌‌های اطرافش را در کودکی فراموش نکرده و حالا در جوانی با درآمد فوتبالی‌اش سفیر یاری به مردمی شده که روزگاری خودش یکی از آنها بوده. او که در آغاز ورزش حرفه‌ای به خانواده خود کمک می‌کرد از سال ٢٠١۵، خانواده بزرگ‌تری تشکیل داده و دایره فعالیت‌های خیرخواهانه‌اش را گسترده‌تر کرده است. زیاش در پروژه‌های نیکوکاری مشارکت می‌کند و بر اساس اخباری که منتشر شده، همه درآمدش از فوتبال ملی را برای کمک به افراد نیازمند اختصاص داده. او امسال تا پیش از بازی مقابل فرانسه ٢۶٢ هزار پوند درآمد داشته که آن را در همین مسیر هزینه کرده است.تیم‌‌ملی فوتبال مراکش با تاریخ‌سازی در جام‌جهانی قطر و صعود به نیمه‌نهایی، مبلغ قابل توجهی از فیفا و فدراسیون فوتبال این کشور دریافت می‌کند. حکیم زیاش برای کمک به افراد کم‌بضاعت، این پاداش را تمام و کمال به خیریه‌ای در مراکش اهدا می‌کند.

حکیم رئوف
«می‌درخشم چون سختی‌های زیادی در زندگی کشیدم». این جمله را حکیم زیاش سال 2019 گفت یعنی زمانی که بازیکن آژاکس به شمار می‌رفت و هنوز به چلسی نرفته بود. هافبک شیرهای اطلس هنوز روی حرف خود ایستاده، می‌درخشد چون سختی‌های زیادی در زندگی کشیده است. اکنون که او و تیم‌ملی مراکش در جمع چهار تیم برتر جام‌جهانی هستند به نظر می‌رسد این روند هنوز ادامه دارد. او می‌درخشد و البته در کنار آن قلب مهربانش را بیشتر به همه نشان می‌دهد. او شاید امروز یکی از بزرگ‌ترین روزهای زندگی‌اش را تجربه کند. سوم شدن در جام‌جهانی از آن افتخارهای بزرگ و بسیار زیباست.

قلب رئوف حکیم
شاید تیم‌ملی مراکش در رده‌بندی کرواسی را شکست بدهد و سوم شود اما حتی در صورت چهارم شدن هم تا همین الان کاری تاریخی انجام داده است. حکیم زیاش برای شیرهای اطلس حالا یک اسطوره است، اسطوره‌ای که جاودانگی‌اش به نمایش عالی او در جام‌جهانی خلاصه نمی‌شود. قلب رئوف حکیم خبر‌ساز شد. او از ابتدای جام‌جهانی تا الان 280 هزار پوند پاداش دریافت کرده که تمام این پاداش را به یک موسسه خیریه از نیازمندان در مراکش اهدا کرده است. این کارهای حکیم مسبوق به سابقه است و خیلی قبل‌تر از اینها قلب مراکشی‌ها را با این رفتارها فتح کرده. او فروتنانه می‌بخشد، به کودکان و به جنگ‌زدگان و قحطی‌زدگان آفریقایی. به بهترین شکل ممکن راه و روش کارهای بشردوستانه را بلد است. اصلا انگار او فوتبالیست شد تا بیش از این‌که یک قهرمان ورزشی باشد یک مرد بزرگ و خیر لقب بگیرد. حکیم بارها در مراکش به مراکز خیریه کمک کرده و به خصوص در زمینه احقاق حقوق کودکان فقیر و بی‌سرپرست فعالیت‌های متعددی از خود نشان داده است. او به جای ایجاد کلکسیون اتومبیل و ساعت لوکس سعی کرد پرونده‌ای قطور از کارهای خیر برای خودش ایجاد کند.

9 بچه و یک مادر
منظور حکیم از بیان این که در زندگی سختی‌های زیادی کشیده، چیست؟ کافی است که فقط خلاصه‌ای از زندگی او را بخوانید. او در خانواده‌ای بسیار پرجمعیت به دنیا آمد. 9 خواهر و برادر بودند. اوضاع زمانی سخت‌تر شد که پدرش فوت کرد، آن هم زمانی که تازه به هلند مهاجرت کرده بودند. حالا مادر خانواده ماند و 9 بچه و فقر شدید در یک کشور اروپایی، کشوری که حتی زبانش را هم نمی‌دانستند. اما زمان که بگذرد گاهی اوقات همه چیز بهتر می‌شود. شاید معجزاتی هم بشود، مثل ستاره شدن حکیم در فوتبال هلند، انتقال به لیگ‌برتر انگلیس، ثروتمند شدن و صعود با تیم‌ملی مراکش به جمع چهار تیم برتر جام بیست و دوم. حتی اگر مراکش، چهارم هم شود چیزهای زیادی در انتظار اوست. بخش دیگری از عصر باشکوه او آغاز شده است.