مصرف بیش از 2میلی گرم نمک در روز ممنوع

براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، میزان نمک مصرفی هر فرد نباید از دو میلی گرم در روز تجاوز کند و با توجه به نمک موجود در مواد غذایی صنعتی، نان، گوشت و پنیر، مصرف به این میزان غیرممکن به نظر می رسد.

در واقع دو نوع نمک وجود دارد. سنگ نمک که از معادن استخراج می شود و نمک دریایی که از باتلاق های نمک موجود در اقیانوس برداشت می شود. این دو نمک تفاوت های اساسی با هم دارند.

سنگ نمک محصولی صنعتی است که با عملیات رقیق سازی و گرمادهی تولید می شود و کاملا بهداشتی است، در حالی که نمک دریایی که توسط صنعتگران تولید می شود آلودگی های دریا، جلبک، و سخت پوستان دریایی را همراه خود دارد.این نمک بعد از برداشت توسط خورشید و باد تبخیر می شود.

مطالعات اخیر دانشمندان نشان می دهد که نمک دریایی دست کم از ۵۸ ترکیب فرّار تشکیل شده است. یکی از این ترکیب ها کاروتنوئیدها هستند که در سرکه،روغن زیتون، و گوجه فرنگی یافت می شوند. این نمک که از بلورهایی که سطح باتلاق های نمک اقیانوس را تشکیل می دهند ساخته شده است، مزه ی قوی تری نسبت به سنگ نمک دارد.

علاوه بر ناخالصی، میزان ید نمک دریایی بسیار کم و در حدی است که نیاز روزانه بدن به ید را تامین نمی‌کند. هر چند نمک دریا حاوی مواد معدنی از جمله فلوئور و پتاسیم است اما با توجه به این که در مصرف مقادیر زیاد آن، این املاح تامین می‌شوند، این ویژگی نمک دریا بسیار کم اهمیت بوده و ارزش کاربری ندارد.

نتایج تحقیقاتی که در شماره ماه اوت مجله فود کنترل به چاپ رسیده نشان می دهد تعیین منشا جغرافیایی نمک دریایی با استفاده از «دی ان ای» باکتریایی امکان پذیر است.(ایرنا)