وی گفت: این درحالی است که نوجوانان آگاهی کافی از این مسئله ندارند و ارتباطاتشان به ازدواج منجر نمیشود که این امر مطمئناً پیامدهای ناگواری را برای آنها به همراه خواهد داشت.
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطایی با بیان این مطلب در جلسه سخنرانی درخصوص چالشهای زندگی دختران و پسران دانشجو، سازندهترین و بهترین راه برای پیش برد ارتباط و علاقمندی با جنس مخالف را در ازدواج دانست و گفت: شیفتگی پسران برای ازدواج معمولاً در سن ۱۹ تا ۲۰ سالگی اتفاق میافتد.
گلزاری با اشاره به مراحل ارتباط میان دختران و پسران گفت: مرحله اول در سنین زیر دبستان صورت میگیرد که گرایش به دوستی با جنس مخالف در این سن زیاد بوده و تفاوت جنسی در میان آنها وجود ندارد. وی همچنین مرحله دوم ارتباط دختران و پسران را در سن ۶ تا ۱۲ سالگی عنوان کرد و گفت: در این سنین هویت جنسی افراد شکل میگیرد. با توجه به تحقیقاتی که در این خصوص در کشور امریکا صورت گرفته است ۹۵ درصد دختران و پسران دوستانشان از جنس خودشان هستند، به عبارت دیگر این دو جنس در سن دبستان از هم فاصله میگیرند. مرحله سوم ارتباط میان دختران و پسران در سنین نوجوانی است. دختران در سن ۱۲ سالگی و پسران در سن ۱۳ تا ۱۴ سالگی گرایششان برای ارتباط با جنس مخالف بیشتر میشود.
این روانشناس همچنین در ادامه سخنان خود به تشریح الگوی فرهنگ غرب پرداخت و گفت: در جوامع غربی ملاقاتهای عاشقانه امری خوب و پسندیده محسوب میشود و باعث ایجاد اعتماد بنفس در افراد میگردد اما این امر پیامدها و مشکلاتی را به همراه دارد که یکی از آنها مراقبت و جلوگیری از سکس در سنین قبل از ۱۷ سالگی است و از ۱۷ سالگی به بعد نیز خطرات ناشی از بیماریهای آمیزشی مانند ایدز، بارداری و... در این جوامع وجود دارد.
وی همچنین به نتایج بدست آمده در کشورهای غربی در خصوص ارتباطهای جنسی در سنین نوجوانی پرداخت و گفت: در غرب سالیانه بیش از یک میلیون نوجوان ۱۳ تا ۱۷ ساله دختر باردار میشوند و سالی ۵۰۰ هزار نوزاد از این طریق متولد میشود و نیز سه میلیون نفر به بیماریهای آمیزشی مبتلا میشوند. همه این موارد در حالی صورت میگیرد که در مدارس به دانش آموزان روشهای جلوگیری از بارداری آموزش داده میشود.
وی همچنین به نتایج به دست آمده در تحقیقات و پژوهشهایی که در این زمینه در ایران صورت گرفته اشاره کرد و گفت: در حدود ۲۰ سالی که من در این زمینه تحقیق و پژوهش انجام دادهام، در نامههایی که از سوی ۸۵ درصد از دختران در خصوص ارتباطهای عاشقانه دریافت کردهام مربوط به سن ۱۲ تا ۲۵ سالگی بوده و ۱۵ درصد از نامهها مربوط به پسران بین ۱۴ تا ۱۷ ساله است. در این میان دختران بیش از پسران آسیب پذیر بوده و با پیامدهای بیشتری در این خصوص مواجه خواهند شد.
گلزاری همچنین بر لزوم آموزش و افزایش آگاهی در بین دانش آموزان تاکید کرد و گفت: ما باید گرایش ارتباط میان دختران و پسران را امری طبیعی قلمداد کنیم و با مطالعه و تحقیق در این خصوص راهکارهای مناسبی را در چارچوب فرهنگ جامعه خود ارایه نماییم.
* شما چه نظری دارید؟ تجربهها و نظراتتان را در این زمینه، با ما در میان بگذارید *
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
نتیجهههههههههههه چیزی كه آرزو دارم تو این كشور ببینم
با تشكر
الان جامعه طوری هستش كه دختری كه دوست پسر نداشته باشه همكلاسیاش به چشم ی دختر منگول نگاش میكنن. مشكل نه از تربیت است و نه گرایشات. مشكل محدودیت است فقط محدودیت.
az nazare man moghaser dokhtaran ta dokhtar nakhad kasi kari be karesh nadaran
hamatun pesararo mese gorg mibinid
in ensaf nist
اما در بعضی مواقع هم تقصیر دخترها ست. دختری كه با حجاب میره تو خیابون سنگین تره و پسرا شرمنده میشن وقتی به دختر چادری گیر میدن دختر یا پسر هر كدوم كه مرض نداشته باشن وقتی میخوان برن تو خیابون 3ساعت پای آیینه وا نمی سن
من دانشجوی ارشدم وحالا بعد از 2ترم همكلاسیم به من پیش نهاد دوستی داده
برو جامعه داخل خیابان ها را ببین
به نظر من!!!