بیش از کنترل، حمایت کنید

جام جم سرا:
اگر احساس می کنید فرزندتان با شما ارتباط صمیمانه ای بر قرار نمی کند، لجباز است و یا به طور کلی نمی توانید تعامل سازنده ای با یکدیگر داشته باشید این موضوع به نحوه فرزند پروری و شیوه ای که شما به خصوص در دوران نوجوانی و بلوغ برای ارتباط برقرار کردن با وی داشته اید بر می گردد.
نوجوانی و اوایل جوانی دوره دستیابی به خودمختاری است و والدینی که با فرزندانشان واقع گرایانه رفتار می کنند، فرزندانشان موفقیت بیشتری درزندگی کسب می کنند. در این دوران جوان از خانواده و اعضایش بیشتر فاصله می گیرد تا استقلال فردی خود را نشان دهد. نقش شما به عنوان والد او این بوده که اگر در کودکی او را مستقیما کنترل می کردید لازم بوده در دوره نوجوانی نقش تربیت کنندگی و محافظت کنندگی‌تان را از حالت مستقیم خارج و او را به سوی زندگی آینده رهنمون کنید.

لازم است چند نکته را مرور و بررسی کنید:

1- تا چه حد فرزندتان را به حال خودش گذاشته اید تا توانایی رفتار مستقل را در او تقویت و ایجاد کنید؟
2- چقدر فضا را برای رشد تعاملات ارتباطی دوستانه و صمیمانه با او فراهم کرده اید که اکنون فرزندتان به جای دوستی و در میان گذاشتن افکارش با شما، سیگار، تنهایی و لجبازی را برگزیده است؟
3- معمولاً نوجوانان و جوانان تمایل دارند با والدینشان مشورت کنند، به جای این که از آن ها سخنرانی یا انتقاد بشنوند. اگر نسبت به عقاید جوانتان تمایل بیشتری نشان دهید، او بیشتر درباره خودش با شما صحبت خواهد کرد. سعی کنید این ارتباط را برقرار کنید، با گوش دادن به او و برقراری ارتباط عاطفی مناسب.
4- سعی نکنید رفتار فرزندتان را تنظیم کنید، بلکه در عوض با برقراری تعادل بین آزادی دادن به او و تقویت حس خود مختاری در او از این طریق و برقراری ارتباطی عاطفی و صادقانه با او، کمک کنید که اعتماد را فرا بگیرد و بتواند وارد جامعه شود، هدفش را تعیین کند و شغل مناسب و مورد علاقه اش را پیدا کند.

همه چیز در گروِ نحوه ارتباطی است که از این لحظه به بعد با آگاهی از تمام آنچه گفته شد با فرزندتان برقرار می کنید ، نقش کنترل کنندگی‌تان را از حالت مستقیم خارج و نقش حمایت کنندگی‌تان را با تمام نیرو اجرا کنید. در کنار این مسائل دو نکته دیگر را هم باید بررسی کنید، اول سلامت اخلاقی دوستان فرزندتان یا کسانی که بیشتر وقتش را کنار آنها می گذراند و دوم دلیل اصلی روی آوردن فرزندتان به سیگار. ممکن است او از مسئله ای رنج می برد، پیش از هر چیزی باید مشکل اصلی او را یافته و در صدد حل آن برآیید.(پریسا غفوریان - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی/خراسان)