دردی که کمر زندگی را می‌شکند

جام جم سرا: در برخورد با بیماران مبتلا به HIV مثبت بنا بر کشوری که فرد در آن زندگی می‌کند تفاوت‌هایی وجود دارد. در همین راستا در کشوری مثل ایران که مسلمان‌نشین است در خصوص جنبه‌های روانی مرتبط با این بیماری محدودیت‌هایی وجود دارد که باعث می‌شود افراد این بیماری را یک تابو تلقی کنند و از آنجا که قشر عادی جامعه، اطلاعات علمی کافی در این خصوص ندارند تصورشان بر این است که فرد مبتلا به ایدز یک فرد منحرف است که به هیچ عنوان نمی‌توان با او زندگی کرد.
موضوع مورد تأکید دیگر به زندانیانی بازمی‌گردد که یا در دوره حبس یا پیش از آن به این بیماری مبتلا بوده‌اند و ضمن اینکه موجبات ابتلای سایر زندانیان را فراهم می‌کنند به دلیل ناآگاهی اعضای خانواده و البته همسرشان از بیماری آنها، پس از آزادی به دنبال برقراری ارتباط جنسی محافظت نشده، عاملی برای انتقال بیماری ایدز خواهند بود.

بد و نگران کننده‌تر اینکه معمولاً این زنان باردار هم خواهند شد و متأسفانه بیماری به جنین انتقال پیدا می‌کند که مهم‌ترین عامل برای این موضوع نداشتن فرهنگ مناسب برای مقابله با این موضوع است که موجب گسترش این بیماری خواهد شد.
انگ اجتماعی موضوع دیگری است که جامعه بیماران ایدزی را می‌آزارد. رفتارهای نادرست و غیر آگاهانه است که او را به کتمان بیماری ترغیب می‌کند. مسائل اقتصادی مرتبط با این بیماری هم به این مهم بازمی‌گردد که بسیاری از بیماران مبتلا به HIV مثبت را معتادان به مواد مخدر و تزریقی تشکیل می‌دهند که در صورت به دست آوردن پول، به دنبال تأمین نیاز اعتیادشان خواهند بود و به این دلیل فراموش می‌کنند داروهای ضد ویروس HIV خود را مصرف کنند.
در کشور ما برای تأمین هزینه‌های این داروها مشکلی وجود ندارد و به صورت رایگان در دسترس مبتلایان به این بیماری قرار دارد.موضوع فرهنگی هم به این مهم مربوط می‌شود که معمولاً کشورها از برقراری ارتباط با کشوری که بخشی از جمعیت آن را مبتلایان به HIV تشکیل می‌دهد ابا دارند.
برای ارائه بهترین راهکارها لازم است راه‌های انتقال و پیشگیری از بیماری HIV مطرح شود، در این زمینه آگاه‌سازی افکار عمومی باید به طور صحیح صورت گیرد.(دکتر مسعود مردانی - فوق تخصص بیماری‌های عفونی و عضو کمیته کشوری ایدز/ایران)