حساسیت چشم به لنز

دکتر احمد شجاعی با اشاره به اینکه هر جسم خارجی که به صورت مزمن با ملتحمه و سطح داخلی پلک در تماس باشد، می‌تواند باعث بروز حساسیت شود، گفت: رسوبات پروتئینی ایجاد شده بر روی لنز و محلول‌های تمیز کننده لنز (به خصوص مواد نگهدارنده موجود در محلول) می‌تواند موجب ایجاد حساسیت شود. خوابیدن با لنز تماسی احتمال ایجاد حساسیت را به طور چشمگیری افزایش می‌دهد.

وی یادآور شد: حساسیت به لنز تماسی به طور معمول به صورت قرمزی و خارش چشم و ایجاد ترشحات فراوان و غلیظ بروز می‌کند. موثرترین درمان این نوع حساسیت توقف استفاده از لنز تماسی است. اغلب قرمزی و خارش چشم چند روز تا چند هفته پس از توقف استفاده از لنز بهبود می‌یابد، اما برطرف شدن برجستگی‌های پشت پلک (پاپیلاها) ممکن است چندین ماه به طول انجامد.

این جراح و متخصص چشم افزود: در صورتی که نتوان از عینک یا روش‌های دیگر برای اصلاح دید استفاده کرد و فرد ناچار به استفاده از لنز باشد تغییر نوع لنز، تمیز کردن مکرر لنز و شستشوی کامل رسوبات پروتئینی و سپس آب کشی دقیق با آب مقطر یا استفاده از لنزهایی که به صورت روزانه تعویض می‌شوند، ممکن است به بهبود این عارضه کمک کند. (ایسنا)