بیماران دیابتی دربهدر دنبال انسولین خارجی میگردند در حالی که از انسولین ایرانی میترسند
برای کسی که باید مراقب هر لقمه غذایش باشد، باید چراغ راهنمایی روی محصولات کارخانهای را به دقت بخواند و به عدد قند آن توجه کند، باید حسرت خوردن ماکارونی، شکلات، تنقلات، یک بشقاب پر برنج خوشعطر و حتی خوردن نان بیشتر از اندازه یک کف دست را بخورد؛ حسرت داشتن انسولین از آن حسرتهای مضاعف است. میگوید غصه میخورم، میگوید نگرانم، میگوید آرام و قرار ندارم، میگوید دوستانم از چشمهایم میفهمند چه دربهدری کشیدهام و میگوید دیگر خسته شدهام و همه اینها بهخاطر کمبود انسولین به این لغات آویختهاند.
کد خبر: ۱۳۰۲۲۸۳ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۱۱/۰۶