به گزارش جام جم آنلاین به نقل از پرشین وی ، همه ما اخلاق های خوب و یا بد را در زندگی داریم که ممکن است اخلاق های بد بر روی دیگران و یا حتی خود فرد تاثیر بدی بگذارد خیلی از افراد با خود می گویند چگونه اخلاقم را خوب کنم و چگونه اخلاق های بدم را ترک کنم به راحتی می توانید بر روی اخلاق ها بدتان کار کنید تا بتوانید با اخلاق بهتر و قابل تحمل تری رفتار کنید ما در این مطلب به شما کمک خواهیم کرد تا با راهکارهای موثر وکاربردی بر روی ضعف ها خود کار کنید و اخلاق بهتری داشته باشید در ادامه مطلب همراه ما باشید
دختری هستم که زود با کسی دوست میشوم، ولی هیچ گاه در خانواده اخلاق خوبی ندارم چگونه اخلاقم را در خانه درست کنم؟ یکی از ویژگیهای نوجوانان و جوانان به خصوص دختران، متفاوت بودن شخصیت، اخلاق و رفتارشان در خانواده و بیرون از آن است.
برخی در جمع خانوادگی از آرامش روحی و روانی خاصی برخوردارند. اعصاب راحت و چهرهای خندان و با نشاط دارند، ولی در بیرون از منزل، اضطراب و ترس و افسردگی و احساس تنهایی دارند و برای برقراری ارتباط و دوستی با دیگران از توان و انرژی کمی برخوردارند.
گروهی به عکس در معاشرت و ارتباط با دیگران و برقراری رابطه دوستی، قدرت و مهارت مطلوبی دارند؛ حرفهای زیادی برای گفتن و خندیدن دارند، ولی از لحظهای که وارد خانه میشوند، همه حرفها و بذلهگوییها تمام میشود و ته میکشد. شما از دسته دوم هستید.
این حالت تقریباً از حدود ۱۴ سالگی (و گاهی کمتر) شروع شده و تا حدود ۲۰ سالگی ادامه پیدا میکند، یعنی آنگاه که فوران هیجانات، احساسات و عواطف متعادل شد و خِرَدگرایی بر عواطف غلبه پیدا کرد، به تدریج وضع متفاوت از گذشته میشود. بنابر این لازم است نوجوان با کنترل عصبانیت و تندی مزاج و کنترل احساسات و هیجانات، دورانگذار را پشت سر گذاشته تا در سنین بالاتر به طور طبیعی وضعیت به شکل عادی برگردد.
مراقب باشد که رفتار به گونهای نباشد در آینده پس از رسیدن به مرحله عقلانیت، نتواند به هیچ شکلی ترمیم نماید، یعنی پلهای پشت سر را خراب نکند.
نکته مهم و هشدار دهنده این است که اگر نوجوان یا اطرافیان در صدد کاهش عصبانیت و تندخویی آنان نباشد، ممکن است به عقدههای روانی تبدیل شود و شخص را به کینتوزی و انتقام گیری و ارتکاب اعمال نادرست وادار نماید. عصبانیت و تند مزاجی دوگونه است: یک نوع آن ریشه در ژنتیک دارد و تا حدودی ارثی است؛ نوع دیگر اکتسابی است و زاییده بینشها و نگرشها، توقعات، شخصیت فردی، محیط کار و خانواده است. عوامل تحریک آن گاهی طبیعی مثل تغییر هوا، گرسنگی، کار و تلاش زیاد، و خستگی و تحلیل رفتن نیروی بدن، کمخونی، به خصوص ایّام عادت ماهانه در دختران میباشد چگونه اخلاقم را خوب کنم.
گاهی چیزهایی است که جوان یا نوجوان از آن محروم میشود و بین او و آرزوهایش فاصله میافتد و باعث ناراحتی درونی، خودخوری یا پرخاشگری میشود، مثلاً میخواهد بخوابد، دیگران مانع میشوند، یا کاری میخواهد انجام دهد، ولی از انجام آن ناتوان است، یا مورد ایراد و اشکال دیگران قرار میگیرد و به زحماتش در خانه توجه نمیکنند.
با توجه به مطالب یاد شده، چه راهی را باید در پیش گرفت تا تند مزاجی و عصبانیت به تدریج ـ نه فوراً ـ جای خود را به خوش اخلاقی و سرور بدهد؟ شکی نیست که قدرت اراده و عزم، و هنر زندگی و نیکو زیستن را باید نخست در برقراری رابطه صمیمی با اعضای خانواده جستجو کرد.
برای هر روز حرفهایی برای گفتن در خانواده تهیه کنید. این حرفها میتواند جُک و شوخی یا از خبرهای جالب روزنامهها، مجلات، صدا و سیما، یا از اقوام و خویشان باشد. برای این کار دفترچه یادداشتی همیشه همراه شما باشد.
توقعات خود را از اطرافیان کاهش دهید و سعی کنید به دیگران به خصوص خانواده کمک دهید، تا کمک بگیرید.
اعضای خانواده را دلسوز و یار و یاور ایام خوشیها و ناخوشیهای خود بدانید. از بدبینی نسبت به دیگران به شدت بپرهیزید.
هر وقت گرسنه شدید، چیزی بخورید. هیچ وقت با حالت گرسنگی یا تشنگی وارد خانه نشوید، ولی سعی کنید تا جای که ممکن است نهار و شام و صبحانه را در جمع اعضای خانواده بخورید و کنار هم بنشینید تا صمیمیت بیشتر گردد.
فعالیتهای فکری یا بدنی شما متناسب با میزان توانتان باشد. کار بیش از حد توان بر اعصاب و روان تأثیر منفی میگذارد.
اگر در ایام عادت ماهانه، عصبانیت شما زیادتر است، بدانید که کم خونی دارید، حتماً به پزشک مراجعه کنید و از قرصهای آهنساز و غذاهای مانند عدسی و اسفناج استفاده کنید.
در شیوه رفتار خود با خانواده تغییرات محسوسی ایجاد کنید تا نگاه و ذهنیت اطرافیان نسبت به شما تغییر یابد، مثلاً با سلام و خنده و چهرهای شاد و گاهی هم با هدیه وارد خانه شوید. بررسی کنید چه کارهایی و چه نوع اخلاق و رفتاری مورد پسند اعضای خانوادهات همان کار را انجام دهید.
خود را از صحنه مشاجره دور کنید و از ابراز نظر خود جز در موارد ضرور پرهیز کنید. ۹ـ با مطالعه برخی کتابهای روانشناسی جوان و نوجوان و آیین معاشرت و برقراری ارتباط با دیگران، بینش و نگرش فردی و اجتماعی خویش را تغییر دهید.
ویژگیهای منفی را به نام خود نزنید. مثلا من خجالتی هستم، من کمرو هستم و غیره. اگر فکر کنید خجالتی هستید و این ویژگی را برای خود به رسمیت بپذیرید، مغز شما به سرعت این حرف را میپذیرد و شما را در مسیری مطابق آن صفت قرار میدهد و بیهوده محدودیتهایی برای شما ایجاد میشود. خود را آزاد بگذارید. به دنبال فرصتهای رشد و تغییر باشید. تغییر شخصیت در گرو کنار گذاشتن کلیشههای ذهنی و محدودیتهای بیهودهای است که با برچسب زدن به خود ایجاد میکنید.
تفکر سیاه و سفید را کنار بگذارید. کلیگویی نکنید. تفکر کلیشهای را ترک کنید. مثلا اینکه همهی پسرها قلدر هستند یا دخترها جیغجیغو هستند، تلفنهای هوشمند مضر هستند و… . این تفکرات، تفکرات کلیشهای و کلی هستند. با دادن احکام کلی دربارهی مسائل، دور خود حصاری از سیم خاردار میکشید و امکان تغییر شخصیت را در خود از بین میبرید. لزومی به تغییر نمیبینید، چون احساس میکنید هیچچیز قابل تغییر نیست و کاری از دستتان برنمیآید.
اگر فکر میکنید که همه چیز ثابت است و حکمی کلی برای هر موضوعی وجود دارد، امکان تغییر برای شما از بین میرود. دروازههای تغییر را باز بگذارید. دنیا را متفاوت ببینید در این صورت میتوانید روابطتان را بررسی کنید، تضادها را حل کنید. برای حل مشکلات توانا خواهید شد و سریع با آوردن بهانهای در قالب جملات کلی عقبنشینی نمیکنید.
کنترل ذهن شما تنها و تنها به دست خودتان است. اگر با خود تکرار کنید که نمیتوانید، قطعا ناتوان خواهید بود و مغز فرمان شما را با جان و دل میخرد. پس افکار منفی را جدی نگیرید. ذهن به شکل عجیبی در برابر فرمانهایی که میگیرد مطیع است. ورودیهای مثبتی به آن بدهید و مطمئن باشید تنیجهای خیرهکننده دریافت خواهید کرد. بهتر است روی مهارتهای مثبت اندیشی بیشتر کار کنید.
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد