تشخیص آنوریسم مغزی

پس از این اتفاق، رساندن فرد مبتلا به نزدیک‌ترین مرکز تشخیصی درمانی می‌تواند به نجات جان او کمک شایانی کند؛ خصوصا این‌که ممکن است با گذر زمان علائم دیگری از خونریزی مغزی رخ دهد که اگر فرد در بیمارستان تحت‌نظر باشد کنترل این عوارض و درمان آنها با خطر کمتری همراه خواهد بود.

در بسیاری از موارد پس از بروز خونریزی، محل پاره‌شدن آنوریسم با لخته‌خون مسدودشده و خونریزی متوقف می‌شود؛ اگر این اتفاق نیفتد ادامه جریان خون داخل مغز مرگ‌آور خواهد بود.

با مسدودشدن ادامه خونریزی، امکان رساندن بیمار به مرکز درمانی فراهم می‌شود اما این بسته‌شدن محل پارگی آنوریسم در بیشتر موارد موقتی بوده و ممکن است در هر زمان لخته‌خون کناررفته و دوباره از محل پارگی خونریزی تکرار شود.

به این دلیل انجام بررسی‌های تشخیصی و به‌نتیجه رسیدن از نظر محل آنوریسم و تعیین نوع درمان در اسرع وقت اهمیت زیادی دارد.

اولین اقدام تشخیصی در فردی که دچار سردرد ناگهانی‌شده انجام سی‌تی‌اسکن است. پس از تشخیص خونریزی مغزی ناشی از آنوریسم لازم است بیمار بستری‌شده و در بخش مراقبت‌های ویژه تحت‌نظر گرفته شود. اقدامات تشخیصی بعدی در جهت پیداکردن محل قرارگیری آنوریسم، نوع و اندازه آن است.

دقیق‌ترین و در اکثر موارد بهترین روش برای این کار انجام آنژیوگرافی مغزی است که از طریق واردکردن لوله بسیار ظریف و باریکی داخل شریان‌های پا یا دست و رساندن آن به شریان‌های مغز انجام می‌شود.

داخل این لوله باریک ماده رنگی تزریق‌شده و عروق مغز در تصویربرداری مشاهده می‌شود و در نتیجه آنوریسم هم تشخیص داده خواهد شد.

در سال‌های اخیر روش‌های تشخیصی دیگری که کم‌تهاجمی‌تر بوده و تاحدود زیادی به دقت آنژیوگرافی رسیده‌اند نیز معرفی شده‌اند؛ مانند آنژیوگرافی با سی‌تی‌اسکن و آنژیوگرافی با ام‌آرآی. پس از تشخیص آنوریسم لازم است در اولین فرصت درمان مربوط به آن آغاز شود.

دكتر علیرضا طبیب خویی - جراح مغز ‌و ‌اعصاب / روزنامه جام جم