به گزارش جام جم آنلاین به نقل از خبرآنلاین، گرد مولر مهاجم سابق تیم ملی فوتبال آلمان و باشگاه بایرن مونیخ که لقب بمب افکن را یدک می کشید و هنوز هم بهترین گلزن تاریخ بوندسلیگا به حساب می آید، روز گذشته در 75 سالگی درگذشت. مولر در سال 1351 به همراه تیم بایرن مونیخ و ستاره های دیگر این تیم نظیر بکن بائر به تهران آمد و در مقابل تیم منتخب تهران قرار گرفت. این دیدار در ورزشگاه آزادی برگزار شد و مونیخی ها با نتیجه دور از انتظار 6-3 مغلوب تیم تهران که در واقع تیم ملی ایران بود شدند.
مرحوم دکتر حمیدرضا صدر که در تاریخ 9 تیر 1351 این بازی را از نزدیک در ورزشگاه آزادی تماشا کرده، در صفحه 197 کتاب پسری روی سکوها در وصف این بازی و شکست غیرمنتظره مونیخی ها می نویسد:« اولین گل ها که زده می شوند به هوا می پرید. می خندید و هورا می کشید. اما کم کم در می یابید که بازی جدی نیست. شلخته و مسخره است. احساس می کنید مسخره تان کرده اند و مضحکه شده اید. ژرمن ها تمایلی به بازی کردن ندارند. تمایلی به کسب پیروزی نشان نمی دهند. با بی میلی می دوند و از سر سیری به توپ ضربه می زنند. سست و رخوت ناک. متکبر و پرنخوت. خونسرد و بی رغبت. می دانید فوتبال با دنبال توپ دویدن و ضربه زدن فرق دارد. می دانید فوتبال با شور بازیکنان برای کسب پیروزی پیروزی، فوتبال می شود. شورانگیز بودن بازی از جدی بودنش بر می خیزد نه از گل هایش. بنابراین آنچه می بینید فوتبال نیست. بکن بائر، بکن بائر نیست. مولر، مولر نیست. ژرمن ها خواب زده به نظر می رسند. خمیازه می کشند. بازیچه شده اید. بایرنی ها در بازی بعدی مقابل پاس 1-1 متوقف خواهند شد. آن ها برای تفریح به تهران آمده اند. برای ریخت و پاش. برای شب زنده داری و عیش و نوش. تعطیلات تابستانی شان از دیشب آغاز شده. با دریافت 6 گل در تهران. با دهن کجی به ما.
مونیخی ها بعدها در مصاحبه ای اعلام خواهند کرد که خمار شب پیش بوده اند. اعتراف می کنند تا صبح روز بازی بیدار بوده اند. اعتراف می کنند پشیزی به ما اهمیت نداده اند. این بایرن، این بازیکنان، این بکن بائر و مولر را نمی بخشید ولو آنکه قهرمان جهان شوند...نه. آن ها را نمی بخشید.»
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد