محمد بهرامی اظهار کرد: آنچه در مشروبات الکلی استفاده میشود، «اتانول» است که در میزان آن در مشروبات مختلف متفاوت است. الکل طبی نیز که مایعی بیرنگ است، مصرف پزشکی دارد، اما متاسفانه برخی با ترکیب الکل طبی با بعضی نوشابهها آن را مصرف میکنند. گاه نیز دیده میشود که برخی به دلیل ناآگاهی یا وابستگی شدید به الکل اقدام به مصرف الکل متانول یا همان الکل صنعتی میکنند که موجب کوری، اغما و حتی مرگ میشود.
وی با بیان اینکه وابستگی به الکل عکس وابستگی به مواد اعتیادآور دیگر است، گفت: وقتی مواد مصرف میشود، فرد به تدریج دوز آن را افزایش میدهد، اما در الکل همان میزان اولیه موجب ایجاد مستی در فرد میشود،اما به علت عادت در خوردن، میزان مصرف افزایش مییابد.
این کارشناس روانشناسی بالینی ادامه داد: تفاوت دیگری که مصرف الکل نسبت به مصرف مواد اعتیادآور دیگر دارد این است که الکل همه مهارها را از میان برمیدارد. الکلیها معمولا پس از مصرف و ایجاد مستی، وارد خیابان شده و عربدهکشی میکنند و رفتارهای مشابه را از آنها شاهد خواهیم بود. از آنجا که الکل روی مخچه اثر میگذارد، فرد در ابتدای مصرف الکل حالتی مانند سبکی سر (احساس سبکی) میکند. پس از مصرف، فرد حالت تعادلی خود را از دست میدهد و در اصطلاح تلوتلو میخورد. همچنین مصرف الکل روی تارهای صوتی اثر گذاشته و آهنگ صدا دچار اختلال میشود.
بهرامی گفت: عوارضی که مصرف الکل و مشروبات الکلی بر مصرفکننده دارد دو قسمت است؛ عوارض جسمی مانند کاهش فشار خون، احساس گرما و تلوتلو خوردن هنگام راه رفتن و عوارض روانی مانند بروز رفتارهای نامناسب، پرحرفی، کمحرفی، حرف زدنهای نامربوط، معاشرتی شدن یا گوشهگیری، پرخاشگری، اختلال تعادلی و ناتوانی در انجام حرکات ظریف و کارهای کوچک، اختلال در توجه و حافظه از جمله این عوارض است.
سوءتغذیه نیز یکی از عوارض طولانی مدت مصرف الکل است و به این دلیل ایجاد میشود که چون الکل هنگام مصرف از سقف دهان جذب میشود، فرد احساس سیری میکند در نتیجه سوءتغذیه در فرد ایجاد میشود. اختلال خواب، بیماریهای معده و زخم معده، درگیری مری و کبد و در نهایت سرطان کبد، افزایش فشار خون و خطر سکته مغزی، ضعف عضلانی، ناتوانیهای جنسی، توهمات شنوایی و برخی اختلالات دیگر و در نهایت ابتلا به سرطان از جمله عوارض طولانی مدت مصرف الکل است.
«سندرم کورساکف» یکی از اختلالهای شایع در بین دائمالخمرهاست که نوعی اختلال شدید در توجه و حافظه است. ترکیبات الکلی، 96 درصد حافظه را از بین میبرد و اگر 6 تا 8 ساعت به فرد مصرفکننده، الکل نرسد علائمی مانند تعریق، افزایش ضربان قلب، احساس شدید گرما، لرزش شدید دستها، بیخوابی، تهوع و استفراغ، تشنج و توهمات شنوایی و بینایی بروز میکند.
بهرامی گفت: اقداماتی در زمینه پیشگیری از مصرف الکل و ورود مشروبات الکلی به جامعه انجام شده است، اما با توجه به شدت تخریب مواد اعتیادآور دیگر، همه نگاهها به سمت شیشه، تریاک، هروئین و کراک است و مقداری از بحث الکل غافل شدیم.
این کارشناس روانشناسی بالینی گفت: خانواده در جلوگیری از رویکرد افراد به الکل نقشی کلیدی دارد و باید دقت کنیم از چه خانوادهای همسر اختیار میکنیم و پذیرش الکل در خانواده به چه میزان است. همچنین آموزش به خانوادهها در این زمینه بسیار میتواند مؤثر باشد. فرزندان میراث والدین هستند یعنی به گونهای رفتار خواهند کرد که والدین آنها رفتار میکنند. وقتی فرزند در محیط خانواده و همچنین مدرسه شناخته نشود به سراغ گروه همسالان خود گرایش مییابد، لذا باید کارها روی خانواده و گروه سنی آسیبپذیر متمرکز شود.
>> ایسنا