جام جم سرا: این واژه نخستین بار سال 1942 برای توصیف مادهای به کار رفت که علیه رشد ریزسازوارهها در حجم بالا تولید میشد. نخستین آنتیبیوتیک به نام پنیسیلین را الکساندر فلمینگ ساخت. آنتیبیوتیکها میتوانند با نابودکردن باکتریها جان بیماران را نجات دهند. آنتیبیوتیکها مانند هر داروی دیگری، مزایا و خطرات خاص خودشان را دارند.
آنتیبیوتیکها در برابر عفونتهایی که ریزسازوارهها پدید میآورند مؤثرند و برخی انواع آنتیبیوتیک در درمان بسیاری از انواع بیماریها مفید است. همچنین این داروها در درمان سرطان و حمله به سلولهای بیمار تخصص دارند. از آنها میتوان در درمان بیماریهایی در حیوانات نیز استفاده کرد. آنتیبیوتیکها در کنترل باکتریها و آسیبهای قارچی در میوهها و غلات نیز به کار میروند. متخصصان از مقادیر کم آنتیبیوتیکها در تحریک رشد حیوانات بهره میبرند و از آنها بهعنوان ماده نگهدارنده مواد غذایی نیز استفاده میشود.
ولی مصرف آنتیبیوتیکها راه رفتن روی لبه تیغ است. برای نمونه، باعث بروز عوارض جانبی و واکنشهایی در مصرفکنندگان میشود. استفاده بیش از حد از آنتیبیوتیکها به نوعی معضل جهانی تبدیل شده و بسیاری از بیماران حتی به طور خودسرانه اقدام به خرید آنتیبیوتیک و مصرف آن بهمنظور درمان عفونتهای باکتریایی میکنند که متاسفانه موجب مقاومت بدن در برابر داروهای ضدباکتری شده است.
آنتیبیوتیکها عوارض فراوانی دارند که از این میان میتوان به اسهال، حالت تهوع و استفراغ و حساسیت به نور اشاره کرد. علاوه بر نابودی باکتریهای مضر و بیماریزا، باکتریهای مفید برای بدن را نیز از بین میبرند. مصرف آنتیبیوتیکها بروز عفونتهای قارچی را نیز به دنبال دارد و از سوی دیگر، ممکن است واکنشهای حساسیتی در بیماران مستعد ایجاد کند و از همه مهمتر باکتریها با گذر زمان به آنتیبیوتیکها مقاوم میشوند.
پس باز هم تاکید میکنیم از مصرف خودسرانه آنتیبیوتیکها بپرهیزید، حتی اگر پزشک معالجتان چندی پیش و در زمان بیماریتان توصیه کرده باشد. (ضمیمه سیب)
مترجم: ندا اظهری
منبع: Edurite
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد