آغازطرح پیشگیری از «تنبلی چشم» کودکان زیر 7 سال

جام جم سرا به نقل از ایسنا:دکتر مینو رفیعی افزود: خدمات طرح مذکور در مراکز بهزیستی با تعرفه دولتی و مهدهای کودک به صورت غیردولتی ارائه می‌شود.

وی ادامه داد: در مراکز دولتی اگر معاینه کودک با استفاده از چارت E صورت بگیرد، تعرفه آن 900 تومان و اگر با دستگاه باشد، 1900 تومان است.

معاون پیشگیری از معلولیت‌های سازمان بهزیستی کشور همچنین تعرفه معاینه کودکان در مراکز غیردولتی با استفاده از چارت E را 1600 و دستگاه را نیز 4800 تومان اعلام کرد.

رفیعی درباره هزینه اجرای این طرح در مناطق روستایی عنوان کرد: هزینه‌های یاد شده در مناطق روستایی کاملا وابسته به شرایط روستایی متغیر و در بسیاری روستاها این خدمات رایگان ارائه می‌شود.

وی گفت: کودکان در سنین زیر هفت سال هر ساله باید مورد معاینه قرار گیرند. همچنین در سن شش سالگی کودک باید در طول سال حداقل سه بار معاینه شود تا مطمئن شویم به این اختلال دچار نیست.

وی با تاکید بر لزوم معاینه چشم کودکان برای خطاب به خانواده‌ها گفت: در بیماری تنبلی چشم و یا اختلالات بینایی ممکن است چشم فرد از نظر ظاهری هیچ مشکلی نداشته باشد، اما به مرور زمان و در صورت عدم درمان می‌تواند منجر نابینایی کامل فرد شود.

معاون پیشگیری از معلولیت‌های سازمان بهزیستی کشور افزود: چنانچه مداخله، پیشگیری و درمان به موقع صورت نگیرد، فرد یا به طور کلی از ناحیه یک چشم نابینا شده و یا دچار کم بینایی شدید می‌شود که این موضوع در زندگی آینده وی حوادث متعددی را ایجاد می‌کند.

رفیعی بهترین زمان پیشگیری از تنبلی چشم را سنین زیر هفت سال خواند و تاکید کرد: اگر فرد مبتلا قبل از 12 سالگی درمان نشود، دیگر به بهبودی کامل نخواهد رسید. در حال حاضر چشم‌پزشکان معتقدند درمان باید از سن زیر هفت سال آغاز شود زیرا پس از این سن درمان‌ها چندان موفق نبوده و بینایی کامل شخص برنمی‌گردد اما پیش از این سن قطعا درمان کامل صورت می‌گیرد.

وی روش تشخیص در طرح پیشگیری از تنبلی چشم و سایر اختلالات بینایی برای کودکان سه تا شش ساله را استفاده از چارت E و برای کودکان زیر سه سال بدلیل آنکه قادر به تشخیص جهات نیستند، استفاده از دستگاه عنوان کرد.

رفیعی با بیان اینکه از این دستگاه در اماکن صعب‌العبور و دور از دسترس به صورت سیار استفاده می‌شود گفت: اگر کودک قادر به تشخیص جهات باشد، چارت E مناسب‌تر و ارجح‌تر است زیرا با این روش می‌توانیم اختلالات دیگر چون میدان دید و غیره را نیز سنجید، اما با دستگاه قادر به تشخیص سایر اختلالات نیستیم.

معاون پیشگیری از معلولیت‌های سازمان بهزیستی کشور با اشاره به استقبال از طرح «پیشگیری از تنبلی چشم و سایر اختلالات بینایی» تصریح کرد: در سال گذشته بیش از دو میلیون و 800 هزار کودک برای معاینه به مراکز مراجعه کردند که تعداد 15 هزار و 500 نفر آنها تنبلی چشم داشته و در فرآیند درمان قرار گرفتند.

رفیعی آمار تنبلی چشم در دنیا را 2.5 تا پنج درصد و در ایران (براساس اطلاعات استخراج شده از اجرای طرح پیشگیری از تنبلی چشم) 1.5 تا 2 درصد عنوان کرد.

وی ادامه داد: 18 سال پیش زمان آغاز طرح «پیشگیری از تنبلی چشم و سایر اختلالات بینایی» بود، آمارها در ایران 2.5 تا 3 درصد را نشان می‌داد در حالی که در حال حاضر این آمارها 1.5 تا 2 درصد است، بدین ترتیب شاهد آن هستیم که کاهش این آمارها بسیار تاثیرگذار بوده است.

به گفته وی، تمام کودکانی که تنبلی چشم آنها تشخیص داده می‌شود، باید تحت درمان قرار گیرند و تمام مربیانی که در سراسر کشور معاینه‌ها را انجام می‌دهند، وظیفه پیگیری این درمان‌ها را بر عهده دارند. اگر کودکی مشکوک به تنبلی چشم تشخیص داده شود، به هیچ عنوان نباید رها شود بلکه باید توسط مربی مهدکودک پیگیری‌ها ادامه داشته باشد تا مطمئن باشیم فرد برای معاینه به پزشک متخصص مراجعه کرده و در مرحله درمان قرار گرفته است.

رفیعی با انتقاد از اینکه برخی از والدین از سیستم ارجاع طرح پیروی نمی‌کنند گفت: در سال گذشته 80 درصد افرادی که مشکوک به تنبلی چشم تشخیص داده شدند، نزد پزشک رفته و در روند درمان قرار گرفتند، در حالی که 20 درصد از سیستم پیشگیری طرح خارج شدند لذا اطلاعی از درمان و یا روند درمان آنها در دست نداریم.

وی از خانواده‌ها خواست تا اگر کودک خود را برای معاینه نزد پزشکی خارج از طرح بهزیستی بردند، حتما به مربی مربوطه اطلاع دهند تا مشخص شود کودک در روند درمان قرار دارد یا خیر؟ چرا که تنبلی چشم را بیماری عود شونده دانست و گفت: تنبلی چشم یک بیماری عود شونده است بنابراین اگر کودک در روند درمان قرار گرفت، والدین نباید تصور کنند درمان تمام شده است، زیرا ممکن است دو سه سال آینده این بیماری مجددا عود کند.

رفیعی هشدا داد: 15 تا 30 افرادی که مبتلا به این اختلال هستند، ممکن است پس از درمان، مجددا این اختلال در آنها عود کند، به همین دلیل خانواده‌ها حتما باید تابع پیگیری‌های پس از درمان باشند.