جام جم سرا:
طاهر مجیدی اصفهانی از تغییراتی که در کارش ایجاد شده میگوید. او معتقد است کاهش قدرت خرید مردم از تغییراتی که در شغل ما ایجاد شده را به خوبی میتوانید احساس کنید. سهم لباسهای کهنه در بخش تعمیرات هر روز در حال زیادشدن است و همین امر نشان میدهد که شرایط اقتصادی خانوادهها مانند گذشته نیست. نیازی هم نیست با آمار و ارقام این موضوع را اثبات کنید. فقط کافی است به تمام صنوف مراجعه کرده و رونق کسبوکارشان را با گذشته مقایسه کنید. در حرفه مجیدی هم به گفته خودش این موضوع به وضوح قابل درک است. میزان سفارشهای دوخت به قدری کم شده که دیگر خیاطیکردن از یادمان رفته است:
به نظر میرسد امروز سرتان خلوت باشد. سفارشها را تحویل دادهاید؟
معمولا روزها از ساعت11 به بعد کارمان شروع میشود. اینجا یکی از مراکز خرید شلوغ سطح شهر است و مردم پس از خرید روزانه برای کوتاهکردن و یا تنگکردن لباسهایشان به ما مراجعه میکنند.
یعنی به غیر از تعمیرات شما کار دیگری انجام نمیدهید؟
سفارشها بسیار کم شده است. مردم ترجیح میدهند لباسهای آماده را خریداری کنند چراکه تهیه پارچه و اجرت دوخت به مراتب بالاتر از هزینه خرید یک لباس آماده برای مشتریان تمام میشود.
علت چیست؟ در حالی که انتظار آن است که این روند معکوس آن چیزی باشد که شما عنوان میکنید.
یکی از دلایل آن است که وقتی مشتری خودش پارچه را انتخاب میکند وسواس بیشتری درباره کیفیت پارچه به خرج میدهد در حالی که لباسهای آماده معمولا با اجناسی با کیفیت پایینتر دوخته میشود. یکی دیگر از علل نیز آن است که دستهای لباسها دوخت کشور چین است و شما به خوبی میدانید که نیروی کار ارزان در این کشور، هر تولیدی را قابل رقابت در بازارهای جهانی میکند. حتی با وجود آنکه این کالاها کرایه حمل نیز بر دوش میکشد باز هم از کالاهای ایرانی ارزانتر تمام میشود.
ولی این اجناس مشتریان خاص خود را دارد. یعنی گروهی که به خیاطان سفارش دوخت میدهند معمولا مشتری کالاهای بیکیفیت چینی نیستند.
بله، در گذشته روال همانی بود که شما توضیح دادید ولی در چندماه گذشته بازار کمی تغییر کرده است. مناسبات بازار دیگر مانند گذشته نیست. قدرت خرید مردم کاهش یافته و اکنون مشتریان بر اساس جیبشان خرید میکنند. البته از حق نگذریم اجناس ترک یا چینی هیچ مزیتی اگر نداشته باشد برای ما یک حسن داشته است و آن هم سایزنبودن ترکیهایها با ایرانیان است. معمولا به خاطر این تفاوتهای آناتومی لباسها نیاز به اصلاحات زیاد دارد که همین موضوع بر رونق کار ما افزوده است.
حداقل صنف شما این حسن را دارد که مواد اولیه زیادی نیاز نداشته و به این ترتیب افزایش هزینهها مانند صنوف دیگر بر شما فشار وارد نکرده است.
اتفاقا افزایش هزینهها در صنف ما بسیار اثرگذار بوده است. ما هم مانند سایر صنوف با افزایش هزینه محل کسب مواجه بودهایم. کرایهها به شدت رشد داشته و در واقع چند برابر شده است. همچنین با توجه به اینکه دستگاههای چرخ خیاطی بهصورت دورهای نیاز به سرویس داشته و گاه باید تعمیر شوند. این هزینه هم با رشدی که در این مدت داشته بر مشکلات ما افزوده است.
شما اختصاصا در دوخت چه البسهای فعالیت دارید؟
ما کتوشلوار میدوزیم. بالطبع مشتریان ما هم آقایان هستند. با توجه به اینکه جوانان امروز بر اساس مد و فرهنگ ترویجیافته، لباسهای اسپورت را ترجیح میدهند بنابراین میزان تقاضا برای دوخت کتوشلوار کاهش یافته است. این فرهنگ نیز در پی اثرگذاری شبکههای مختلف تلویزیونی رواج یافته است. جوانان امروز بر عکس همنسلهای ما تمایل دارند با شلوار جین و تیشرت به میهمانی و حتی محل کار بروند. خیلی هم اگر بخواهند رسمی بپوشند ترجیحشان این است که از کت تک استفاده کنند نه کتوشلوار. در واقع کتوشلوار را تیپی مخصوص به پیرمردها میدانند.
فکر میکنید این تغییرات در زنانهدوزیها نیز ایجاد شده باشد؟
البته کار زنانهدوزی تفاوتهایی با کار ما دارد ولی به طور کلی تغییر شرایط اقتصادی یک سال گذشته بر این بخش هم تاثیر گذاشته و حجم تقاضاها در زنانهدوزیها نیز کم شده است. یکی از تفاوتها که باعث میشود کسب این گروه از خیاطان پررونقتر از مردانهدوزیها باشد آن است که لباس شب هنوز هم بین خانمها پرتقاضاست و غالب خانمها نیز ترجیح میدهند لباس دلخواه خود را سفارش دهند. با این حال وجود مزونهایی که غالب مشتریانشان از اقشار پردرآمد جامعه هستند نیز به عنوان رقیب در سالهای گذشته بخشی از بازار را توانسته است از آن خود کند. (شرق)
*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوما به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر میشود.