۱- تعهد: مشخص است که مشارکت شما در تحصیل فرزندتان، هر قدر کم، معجزه میکند. کودکانی که والدینشان در امور تحصیلی به آنها کمک میکنند به طور کلی کمتر در کلاس دچار مشکل میشوند.
علاوه بر این، مشارکت در امور تحصیلی فرزندان نشان میدهد که شما از نقش تربیتی معلم در مدرسه حمایت میکنید. کمک و مشارکت تا چه حدی باید باشد؟ اولین و مهمترین نکته این است که مطمئن شوید فرزندتان انجام تکالیف مدرسه را در اولویت قرار داده است (پیش از انجام فعالیتهای ورزشی یا بیرون رفتن با دوستانش) .
معلم و انجام تکالیف مدرسه را اولین عامل برای داشتن یک دوره تحصیلی موفق میدانند. علاوه بر این هرگز دعوت مربیان مدرسه را نادیده نگیرید. والدین معمولا این گردهماییها را کسلکننده میدانند اما این نکته را در نظر داشته باشید که با شرکت در این جلسات نیازهای فرزندتان را میشناسید و از امکانات مدرسه آگاه میشوید. توصیه ما به شما این است حتما در جلسات اولیا و مربیان شرکت کنید.
۲ - اعتماد: معلمها عمیقا سپاسگزار والدینی هستند که به نظرات و پیشنهادات آنها گوش میدهند و به معلم، مخصوصا در مواقع ضروری، به چشم یک متخصص نگاه میکنند.
شما نمیخواهید باور کنید که فرزندتان از روی قصد همکلاسی خود را هل داده اما اگر حقیقتا این اتفاق افتاده باشد چه؟ شهادت معلمها و تقابل اجتماعی آنها نکتهای است که والدین اغلب نمیبینند. اگر معلم فرزندتان مطلب ناراحتکنندهای در مورد او به شما گفت، خونسردی خود را حفظ کنید. بیشتر والدین در این مواقع عکسالعمل بدی از خود نشان میدهند؛ یا مدیر مدرسه را خبر میکنند یا سر و صدای زیادی در مدرسه به پا میکنند، در هر صورت قادر به کنترل عصبانیت خود نیستند.
معلمها برای بهبود وضعیت فرزندتان با شما تماس میگیرند اما باخبر کردن مدیر مدرسه رئیس نشانه بیاعتمادی شما نسبت به معلم است.
توصیه ما به شما این است، از معلم به دلیل توجه به رفتارهای فرزندتان و ارتقای سطح شخصیتی او تشکر کنید. اگرچه سخت است باور کنید فرزند شما در مدرسه بیادب، درسنخوان و... است اما با به کارگیری توصیههای معلم به عنوان یک متخصص کمک بزرگی به بهبود وضعیت فرزندتان خواهید کرد و اعتماد معلم را هم جلب کردهاید.
۳ - ارتباط: برخی والدین تصور میکنند توجه به وضعیت تحصیلی فرزندشان فقط امضای دفتر اولیا و مربیان یا برگههای امتحانی آنهاست اما ارتباط موثر با مدرسه چیز دیگری است. والدین باید در مورد سلامت، شادی و پیشرفتهای فرزندانشان با معلم صحبت کنند. بسیاری از معلمها با شنیدن اتفاقاتی که در منزل افتاده، شوکه میشوند.
اگر بیماری یا تنبیهی در منزل برای کودک پیش میآید حتما باید به اطلاع معلم برسد، شاید توجیهی باشد به رفتارهای اخیر کودک در مدرسه. البته منتظر نباشید تا اتفاق خاصی برای کودک شما بیفتد تا با مدرسه در ارتباط باشید، میتوانید معلم را از پیشرفتهای مثبت فرزندتان مطلع کنید، مانند پیشرفت چشمگیر فرزندتان در یادگیری پیانو یا زبان انگلیسی یا خواندن کتاب. هر قدر که شناخت معلم از فرزند شما بیشتر باشد، بهتر است.
۴ - قدردانی: بچهها قادر نیستند به خوبی از زحمات معلم قدردانی کنند، این وظیفه مهم بر عهده والدین است. تدریس شغلی است که نیاز به انرژی زیادی دارد، اما در اجتماع ارزش زیادی برای آن قائل نیستند. حتما نباید برای تشکر از معلم هدایای گرانقیمت بخرید، بلکه با فرستادن گل و حتی یک یادداشت تشکر هم میتوان این وظیفه را انجام داد.
۵ - احترام: درخوا ست شماره یک معلمها از والدین در قرن بیست و یکم این است: هنگامی که به دنبال فرزندتان میآیید احوالپرسی کوتاهی هم با او داشته باشید. ۳۰ ثانیه وقت و توجه کامل خود را به فردی بدهید که چندین ساعت در روز را با فرزندتان سپری میکند. حداکثر تا ۴۸ ساعت بعد از دریافت برگههای رضایتنامه آنها را امضا کنید و با معلم درباره برنامههای تفریحی فرزندتان در مدرسه صحبت کنید، شاید فرزند شما فراموش کند نامههای معلم را به شما بدهد، بهتر است کیف او را هر روز چک کنید.
>> جام جم/ ضمیمه چاردیواری
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
ابراهیم قاسمپور در گفتوگو با جامجم مطرح کرد؛
ضرورت اصلاح سهمیههای کنکور در گفتوگوی «جامجم»با دبیر کمیسیون آموزش دیدبان شفافیت و عدالت