"اسم من مسعود اسانی است
من در افغانستان به دنیا امدهام
در یک صحرا به نام کبون زندگی کردهام
در آن دوران نظامیان بسیار زیادی با اسلحه و مواد منفجره آمدند و زمانی که به خانهشان بازگشتند مقدار زیادی مین و بمب از خود به جای گذاشتند
من و برادرم اسباب بازیهایی که با نیروی باد کار میکنند درست میکردیم. ما با استفاده از مواد اولیه ارزانی که پیدا کردیم وسایل زیادی را طراحی کردیم و به این تریب زمین این بیابان به زمین بازی ما تبدیل شده بود.
اکثر کسانی که در کبو میمانند توسط مین زمینی مجروح یا کشته می شوند.
پس از کشته شدن پدرم توسط مین، مادرم گفت اینجا آنقدر نا امن است که دیگر نمیتوان زندگی کرد و بنابراین ما از آنجا رفتیم.
پس از 4 سال کوچ به هلند رفتیم و من پناهنده شدم. هم اکنون من به عنوان یک طراح محصول کار می کنم.
درست کردن یک مینیاب حدود 1200 دلار هزینه دارد، اما یک نمونه اولیه از این محصول حدود 40 یورو هزینه دارد.
این وسیله آنقدر سبک است که با نیروی باد کار میکند و آن قدر وزن دارد تا مین را فعال کند، با هر انفجار هم این وسیله یک یا دو عدد از پایه های خود را از دست می دهد. و بنابراین پتانسیل منفجر کردن 3 یا 4 عدد مین را در یک سفر خود دارد.
هدف من اختراع وسیله ای برای دوستان بومی منطقه زندگیم بود که به صورت امن بتوانند منطقهی زندگی خود را پاکسازی کنند"
علیرضا طیاری
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد