باده کم کم
میلاد درخشانی
باده یی هست و پناهی و شبی شسته و پاک
جرعه ها نوشم و ته جرعه فشانم بر خاک
باده کم کم دهم شور و شراری که مپرس
بردم، افتان و خیزان به دیاری که مپرس
گوید آهسته به گوشم سخنانی که مگوی
من کشم آه که دشنام بر آن ...
که چو باد از همه سو می دوم و گمراهم
بوی آن گمشده گل را ز چه گلبن خواهم
همه سر چشمم و از دیدن او محرومم
همه تن دستمو از دامن او کوتاهم
من کشم آه که دشنام بر آن ...
تازه ها
پیشنهاد سردبیر
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
جنبش مردمی سوریه
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
زمان دیپلماسی برای حمایت از مقاومت
عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
نقش ویژه اهالی اندیشه، رسانه و هنر در مقابله با تهدیدات نرم
گفت و گو
فیلمساز بوشهری معتقد است سینمای ماندگار، بازتابی از ملاقات انسان با خویشتنِ خویش و سیر درونی اوست.
سینما، سفری از ماده تا معنا
