آخرین نفس های «دوتار» در تربت جام

ذوالفقار عسکری پور دوتار نواز منطقه خراسان در بستر بیماری ست. چند روزی است که او را به دلیل بیماری دیابت و پایین بودن پلاکت خون به بیمارستان منتقل کرده اند. اما راه های دشوار دوتار نوازی هنرمندان موسیقی نواحی ایران اینبار در راه بیمارستان ها و درمان می گذرد.

«ذوالفقار عسکری پور» نوازنده دوتار تربت جام که آخرین اجرایش را مهر سال گذشته در جشنواره آیینه دار؛ نخستین فستیوال موسیقی نواحی ایران در خانه هنرمندان ایران به همراه تیمی از منطقه خراسان به دبیری محمدرضا درویشی اجرا کرد، این روزها مانند دیگر همقطارانش در بستر بیماری افتاده است. دیابت و پایین بودن پلاکت خون، امان اش را بریده و او را راهی بیمارستان کرده است.
همسراش لیلا کریم آبادی می گوید :« استاد را از بیمارستان امام زمان مشهد به بیمارستان امام رضا منتقل کرده ایم و او در اورژانس بستری است.»
بیمارستان امام رضا همان بیمارستانی است که چندی پیش نورمحمد درپور دیگر دوتار نواز منطقه تربت جام به دلیل سکته همزمان قلبی و مغزی در آنجا بستری بوده، حالا عسکری پور نیز شرایط دشواری را می گذراند. به گفته خانم کریم آبادی، عسکری پور را در اورژانس نگه داشته اند و مراقبت ها از وی چندان کافی نیست.
موسیقی اقوام ایران به رغم اهمیت اش همچنان مهجور مانده است. این مهجوریت به نحوی است که تنها با درگذشت یکی از استادان موسیقی نواحی ایران آن هم توسط رسانه ها اهمیت موضوع درک می شود و اما هنرمندان گرانقدری که سرمایه های موسیقی کشور هستند یکی یکی پرپر می شوند، سونامی مرگ بر اهالی هنر سایه افکنده است، ناخودآگاه به یاد صحبت های شهرام ناظری می افتم که در مراسم یادبود محمدرضا لطفی مرگ پی در پی هنرمندان موسیقی را به قتل عام شبیه کرده بود.
حالا این قتل عام، گریبان بنیادهای پژوهشی را نیز می فشارد. محمدرضا درویشی آهنگساز و موسیقیدان ایرانی که توانست با ثبت نام عبدالقادر مراغه ای در میراث معنوی یونسکو، پرچم ایران را بالا نگه دارد، این روزها بنیاد پژوهشی اش را که مدت ها برای آن زمان صرف کرده بود، به دلیل هزار و یک مشکل، رها کرده است. حالا شاید تنها یک راه باقی مانده باشد تا میراث کهن ایران، موسیقی اقوام به فراموشی سپرده نشود و آن هم ثبت و ضبط آن است. زیرا مکتب خانه ها معلق اند، هنرمندان موسیقی در نقاط مختلف به دلیل بیماری های مختلف، کهولت سن و نداشتن امکانات کافی جان می سپارند و اما موسیقی دارد راه یک شکل شدن در نقاط مختلف را می پیماید.

استاد ذوالفقار عسگری پور معروف به عسگریان دوتار نواز برجسته خراسانی متولد 1311 است. وی از سن 7 سالگی به یاد گیری دوتار نزد پدر پرداخت و به واسطه زندگی سیالی که داشت توانست مجموعه ارزشمندی از موسیقی سراسر خراسان ( شمال تا جنوب) را بیاموزد و اجرا کند که همین ویژگی او را از تمام نوازندگان خراسان متمایز می کند.
استاد ذوالفـقار در جشنواره های مختلف موسیقی در داخل و خارج کشور شرکت کرده که ماحصل آنها کسب دیپلم افتخار سومین ، چهارمین ، پنجمین و هفتمین جشنواره موسیقی فجر و اجرای برنامه در کشورهای ایتالیا ، فرانسه ، سوییس ، هلند ، بلژیک و ... است.تکنیک های خاصی که عسگریان در دوتار نوازی دارد، موجب شده تا نامش به عنوان یک نوازنده مبـدع و صاحب سبک شناخته شود.(خبرگزاری میراث)