مردمِ حافظ و مولانا فراموشکار نیستند

ریشه موسیقی محلی به نظر من موسیقی تک‌نوازی است و آموزش موسیقی در قدیم عمدتا سینه به سینه و کمی بعد، از طریق نت انجام می‌شد و سپس به تک‌نوازی کمانچه وسرنای استادان علیرضا حسین‌خانی، سوزی ژیلا، مومه جوزی‌پور، همت علی‌سالم، پیرولی کریمی، قوچعلی راج، شاه‌میرزا مرادی که هنوز هم آثارشان برای آموزش به کار می‌رود،‌ می‌توان اشاره کرد.

سه نوع معیشت (کوچ‌نشینی سردسیر، گرمسیر)، روستایی (یکجانشینی) و شهری بر موسیقی لرستان تاثیرات عمیق داشته است. لرستان با نوع موسیقی آمیختگی زبان لری و لکی باعث خلق موسیقی نابی شده است که مردم آن را می‌فهمند و دوستش دارند و پیوستگی نسل جوان را با موسیقی لری با رعایت تکنیک‌های فنی موسیقایی و ادبیات لری، نویدبخش آینده‌ای روشن برای موسیقی سرزمین لرستان می‌توان دانست.

در استان لرستان دو نوع موسیقی وجود دارد، نخست آن موسیقی که پیشکسوتان اجرا می‌کنند و دوم موسیقی نسل جدید است. ما با این پیوستگی کار خود را ادامه می‌دهیم. موسیقی محلی وسنتی به دو خانواده می‌مانند که در کنار هم قرار گرفته‌اند وبدون هم نمی‌توانند ادامه دهند. به هر ترتیب در این استان، موسیقی مانند زبان مادری سینه به سینه منتقل می‌شود یعنی تمام کسانی که در این عرصه فعالیت می‌کنند، از کودکی با موسیقی همراه بودند. پس می‌توان گفت، موسیقی این استان قدمت طولانی دارد. موسیقیدانی که موسیقی را سینه به سینه پیش نبرده است، نمی‌تواند در کار خود موفق باشد. وقتی استاد شاه‌مرادی فوت کردند، همه گفتند سرنانوازی مرد ولی شک نکنید که موسیقی این استان همچنان به حیات خود ادامه می‌دهد. درطول تاریخ ایران، مردم نگاه خاصی به موسیقی محلی داشتند؛ بنابراین مردمی که حافظ ومولانا دارند، غیرممکن است که دنبال موسیقی محلی نباشند.

علی‌اکبر شکارچی - پیشکسوت موسیقی