به گزارش جام جم نوا، صادقی نوشت:
در تمام عمرم نه با درد کسی عکس انداختم و نه اشک تمساح توی مراسمی ریختم ... احترام به قلبه و غیر از اون قلابی و خنده دار .... متاسفم برای جامعه ایی که فصلی رنگ هواداری عوض میکنن و دهان باز و مغز تهی مانع از دیدن زشتی رفتار خودشون میشه .... بله من مراسمی نمیرم چون اصلا دوست ندارم با عینک افتابی و لباس نو برای صفحه ها رنگ تازه باشم .. اهای اونایی که دم از هواداری میزنید و احترام و قدرشناسی .. مرحوم حبیب عزیز چند سال توی همین خاک بود ؟ کی برای خوندنش و روی صحنه بودنش از مسئولین تقاضا کردین یا تجمع کردین یا همخوانی کردین ؟؟ کی حتی یادتون بود که این مرد کجاست ؟ تا کی میخوایم به خودمون دروغ بگیم ؟؟ روحش شاد کاش از این قوم در حیاطش قدر دانی میدید ... خجالت اوره بعد مرگ هنرمند ، حامی و هوادار بودن این مصداق بارز دورنگیه ... من با افتخار کنار بچه های شمس ابادی خواهم بود که شک ندارم دیده شدن درد امثال علی و خانوادش دغدغه مرحوم حبیب و همه هنرمندانه ...
چند سال حبیب توی همین سرزمین از خستگی ها و ارزوی روی صحنه بودنش گفت و فقط تاسف شنید و تشویق بی اثر ، حالا جالبه دیدن و شنیدن روایات عجیب این خلق ... بهترین جمله رو خود حبیب خوند و رفت .. " در این زمانه بی های و هوی لال پرست ... خوشا بحال کلاغان قیل و قال پرست .. رسیده ها چه غریب و نچیده می افتند .. به پای هرز علفهای کال پرست .... " ------- اصلا توقع ندارم زیر این پست بی حرمتی نبینم ، پس "در حق ما هرچه گویند جای هیچ اکراه نیست" .....
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد