شعر هستی
شیرازیس بند
پاییز آمد لابه لای درختان لانه کرده کبوتر از تراوش باران میگریزد
خورشید از غم با تمامه غرورش پشت ابر سیاهی عاشقانه به گریه مینشیند
من با قلبی به سپیدیه صبح با امید بهاران میروم به گلستان
همچو عطر اقاقی لابه لای درختان مینشینم
من با قلبی به سپیدیه صبح با امید بهاران میروم به گلستان
همچو عطر اقاقی لابه لای درختان مینشینم
شعر هستی بر لبانم جاری پر توانم آری میروم در کوهو دشتو صحرا
ره پیمای قله ها هستم من راه خود در طوفان در کنار یاران مینوردم
دارم امید که دهد روزی سختی کوهستان بر روانو جانم پاکیه این کوهو دشتو صحرا
باشد روزی برسد به جهان شعر هستی بر لب جان نهاده بر کف راه انسانها در نوردم
پاییز آمد لابه لای درختان لانه کرده کبوتر از تراوش باران میگریزد
شعر هستی بودنو پوشیدن رفتنو پیوستن از کجی بگسستن
جان فدا کردن در راه عشق است
تازه ها
پیشنهاد سردبیر
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
جنبش مردمی سوریه
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
زمان دیپلماسی برای حمایت از مقاومت
عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
نقش ویژه اهالی اندیشه، رسانه و هنر در مقابله با تهدیدات نرم
گوناگون
گفت و گو
امیدعلی مسعودی معقتد است در سنت شیعی، گریه یکی از ابزار‌های مهم انتقال معنا و حفظ هویت دینی بوده است
اشک با معرفت؛ فرارسانه است و هدایتگر
در گفت‌وگو با رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت بررسی شد
هم‌زمانی «آنفلوآنزا» و «گلودرد تیغی»
«جام‌جم آنلاین» در گفت‌وگو با دکتر مینو محرز، متخصص بیماری‌های عفونی و گرمسیری بررسی کرد
آنفلوآنزا روی دور تند
مدیر شبکه آموزش در گفت‌وگویی تفصیلی با «جام‌جم»، از چشم‌انداز‌های تازه این شبکه می‌گوید