گشتی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا/ بازار مرتضی پاشایی هنوز گرم است! + تصاویر

به گزارش جام جم آنلاین، قطعه هنرمندان جای عجیبی است، با همه ی قطعه های دیگر بهشت زهرا فرق دارد، در بدو ورود سربازانی را میبینی که شاید برای مراقبت از ردیف - ردیف سنگ‌های سرد و سیاه گمارده شده اند. سنگ های قبور قطعه ای که به واسطه هنرمند بودن متوفیان بیشتر از قطعات دیگر خواستگاه کارهای هنری شده است، سنگ تراشی های زیبایی که نه تسکین درد خانواده های آنهاست و نه به کار متوفی می آید .

این قطعه برای تمام دهه های سنی سرشار از خاطره و نوستالوژی است، از مقابل هر سنگی که عبور میکنی این جمله از ذهن میگذرد:" یادش بخیر ..." و سعی میکنید آخرین اثری که از آن هنرمند دیده یا شنیده ای را به خاطر بیاوری و در نهایت یک افسوس از گذشت سریع زمان میخوری و رد می شوی.

نوشته های روی سنگها هم که یکی از یکی خواندنی تر است،" بر من ببخشایید ... اگر چه خیلی دیر، خیلی دور ... ولی احساس میکنم رسیده ام، شاید.... به شما، به ما.. به او!" عمو خسروی ایران ، چه کوتاه و گویا!

هنگام گذر از قطعه هنرمندان افرادی هم دیده می شوند که برای زنده نگه داشتن خاطرات هنرمندان محبوبشان یا شاید هم کسب درآمد از نام هنرمندان! تلاش میکردند، تقریبا نزدیک ورودی اصلی ، قطعه سنگ مشکی براقی خودنمایی میکرد که به نظر میرسید تازه تعویض شده است، مزار محمد علی فردین که برادرش عباس را نیز در همسایگی دارد، با نوشته طلایی بزرگ و روکش نایلونی بسیار تمیز در انتظار مردمی بود که او را دوست داشتند. کم نبودند افرادی که در کنار خواندن فاتحه عکس هم با مزار هنرمندان میگرفتند و مردی هم کنار مزار فردین خاطرات او را میفروخت، در بساطش همه چیز پیدا میشد لیوان، تقویم، آلبوم ، پوستر ، و فیلم و ... همه با عکس فردین.

سی دی های خواننده های درگذشته هم در قطعه هنرمندان پیدا می شود، جدید ترین آلبوم پاشایی!

در این قطعه نمی توان وقت را تلف کرد کلی هنرمند هستند که دیدنشان خاطره انگیز است. در فاصله کمی از مزار فردین صدای مرتضی پاشایی شنیده می شود. چند نفر در حال پر پر کردن گل روی مزارش بودند و خانمی در حالی که یکی از ترانه های مرتضی پاشایی را پخش میکرد تسبیح به دست، به عکس روی سنگ خیره شده و گه گاه زیر لب آهنگ او را زمزمه میکرد و اشک میریخت.

واقعا بعضی ها سنگ تمام گذاشته بودند! سنگ قبرهای جالبی که از دیدنشان متعجب میشوی، از نوع طرح بعضی از آنها میشود هنر عکاسی ، نوازندگی ، شاعری و ... ساکن آن را تشخیص داد و نیازی به شناختن نام نیست.

"عسل بانو راحت بخواب نامت در کتاب انسانیت ثبت شد ..." عسل بدیعی، هنرمندی که با رفتنش باز هم هنرمندی کرد! ...

تعدادی از سنگها هم با دست خط یا امضای همان هنرمند نگاشته شده بود مثل انوشیروان ارجمند، سنگ مشکلی ماتی که اسم این هنرمند با دست خط خودش روی آن بزرگ نوشته شده بود بدون هیچ مطلب اضافه ای. از سنگ مزاری که یک ویولون برجسته سفالی روی آن قرار داشت تا مزار پیمان ابدی، گل اقا، منوچهرنوذری و خیلی های دیگر که اسم بردن از همه ی آنها در این مجال نمیگنجد.

در دل این خاک کسانی خوابیدند که یک روزی منزلتی داشتند و خوشا به حالشان که هنوز هم دارند.

چه خوب است بتوانیم این را به خودمان یادآوری کنیم "إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَیْهِ رَاجِعونَ"

گزارش از نیوشا عباسی